بررسی اثرات ضد قارچی اسانس گیاهان زنیان (Trachyspermum ammi)، مرزه (Satureja hortensis) و نعناع فلفلی (Mentha piperita) بر کپک های آلوده کننده پنیر سفید ایرانی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 134
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FSCT-19-124_016
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1402
چکیده مقاله:
حضور قارچها میتواند باعث فساد مواد غذایی شده،کیفیت و ایمنی پنیرهای سفید را کاهش دهد. علاقه قابل توجهی هم در صنعت و هم در تحقیقات علمی در زمینه حفظ مواد غذایی با استفاده از اسانسها برای جلوگیری از رشد قارچها ایجاد شده است. از این رو، هدف از تحقیق حاضر، بررسی ترکیبات شیمیایی و خواص ضد قارچی چندین اسانس با منشا ایرانی در برابر کپکهای آلوده کننده پنیر سفید ایرانی بود. در این مطالعه، از اسانسهای حاصل از گیاهان زنیان (Trachyspermum ammi)، مرزه (Satureja hortensis) و نعناع فلفلی (Mentha piperita) استفاده شد. ترکیبات شیمیایی اسانسها با استفاده از کروماتوگرافی گازی مشخص شد. خواص ضد قارچی اسانسها در برابر کپکها توسط روشهای انتشار دیسک در آگار، حداقل غلظت مهاری (MIC) و حداقل غلظت قارچ کشی (MFC) تعیین شد. طبق نتایج حاصل از آزمایشات انتشار دیسک، حساسترین کپکها در برابر تمام اسانسها، کپک تریکودرما هارزیانوم بود و پسیلومایسس واریوتی، آسپرژیلوس نایجر و آسپرژیلوس اوریزا مقاومت بالایی نشان دادند. به علاوه، نتایج MIC و MFC نشان داد که حساسترین کپک به هر سه اسانس زنیان، مرزه و نعناع فلفلی کپک تریکودرما هارزیانوم بود که مقادیر MIC آن به ترتیب ۲۸۱/۰، ۲۵۰/۰ و ۵۶۲/۰ µL/mL و مقادیر MFC آن به ترتیب ۵۶۲/۰، ۵۶۲/۰ و ۱۲۵/۱ µL/mL بدست آمد. همچنین، در میان اسانسهای مورد مطالعه، مرزه و زنیان بیشترین فعالیت ضد قارچی را نشان دادند، در حالی که نعناع فلفلی خواص ضد قارچی کمتری در مقایسه با دو اسانس دیگر نشان داد. بر اساس نتایج، میتوان گفت که اسانس های مرزه و زنیان دارای عملکرد ضدقارچی مناسبی بوده و امکان استفاده از آن ها به منظور کاربرد در صنایع غذایی، داروسازی، پزشکی و عناصر ضد قارچی وجود دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Dornoush Jafarpour
Assistant professor of the Department of Food Science and Technology, Faculty of Agriculture, Fasa Branch, Islamic Azad University, Fasa, Iran
Parisa Ataei
BSc. Department of Food Science and Technology, Fasa University, Fasa, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :