تحلیلی بر نقش جهان موازی (محدود به یک بعد یا فراتر از آن) در گردشگری از ۲۰۲۲-۱۹۵۰ میلادی

عالم، بزرگتر از آن است که بتوان وجود جهان های موازی را در آن منتفی دانست گرچه تاکنون جهانی موازی را مشاهده نکرده ایم، این امکانوجود دارد که جهان های چندگانه وجود داشته باشند. دست کم نمی توانیم ثابت کنیم که وجود ندارد. میدانم که این استدلال شبیه ترفندی به نظرمی رسد که با آن به آسانی به حکم دلخواهمان برسیم، اما این را در نظر بگیرید که حتی در دنیای ما، چیزهای زیادی کشف شده اند که قبلانمی دانستیم وجود دارند و اتفاقات بسیاری رخ داده اند که کسی فکر نمی کرد امکان پذیر باشند؛ بحران مالی جهانی که در سال ۲۰۰۸/۱۳۸۷ اتفاقافتاد، از نمونه این موارد بود. به چنین اتفاقاتی، رویدادهای قوی سیاه گفته میشود. علت این نامگذاری سخن فیلسوفی به نام دیوید هیوم استکه می گوید: مردم تصور می کنند که همه قوها سفید هستند تا این که قویی سیاه رنگ دیده می شود. بزرگی عالم عاملی است که امکان وجودجهان های چندگانه را باورپذیرتر می کند. می دانیم که کیهان براستی بزرگ است؛ حتی شاید نامتناهی باشد. در نتیجه ممکن است نتوانیم همهآنچه را که در عالم وجود دارد، مشاهده کنیم. هدف این مقاله تحلیلی بر نقش جهان موازی (محدود به یک بعد یا فراتر از آن) در گردشگری از۲۰۲۲-۱۹۵۰ میلادی می باشد؛ که با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و سایت های اینترنتی، مطالب گردآوری شده -اند. نتایج یافته های تحقیق نشان می دهند که آنچه مسلم است استفاده از این موضوع برای صنعت گردشگری مجازی است که از طریق روشهایجدیدی چون ایجاد رویای شفاف یا تکنیک تجسم و متافیزیک آن را امکان پذیر نموده است و بشر را به اوج تخیل می رساند که دنیایی بین مرزواقعیت و خیال را می سازد.

کلیدواژه ها:

جهان موازی ، کهکشان ، دنیای واقعی ، گردشگری