رابطه بین رشد پرفیروبلاست های گارنت و بیوتیت و تکتونیک درمیکاشیست های، مجموعه دگرگونی تنبور،شمال شرق سیرجان

منطقه مورد مطالعه کوهستان تنبور می باشد که در شمال شرق سیرجان در استان کرمان واقع شده است. این منطقه، از نقطه نظر تقسیمات واحدهای رسوبی - ساختاری ایران جزء پهنه ساختاریسنندج – سیرجان می باشد. واحد های سنگی این ناحیه شامل تناوبی از سنگهای، اسلیت، فیلیت، میکاشیست، گرین شیست، اپیدوت آمفیبولیت، آمفیبولیت، مرمرهای دولومیتی، مرمرهای کلسیتی وکوارتزیت می باشد. میکاشیستهای این منطقه عمدتا دارای بافت پرفیروبلاستیک بوده که مهمترین و اصلی ترین پرفیروبلاست های موجود در آنها گارنت و بیوتیت می باشند. مطالعه ساختار داخلی اینپرفیروبلاست ها نشان می دهد که در چند فاز تبلور پیدا کرده اند و رشد آنها در سه مرحله قبل ازتکتونیک، همزمان با تکنونیک و بعد از تکتونیک بوقوع پیوسته است. ر سنگ های گارنت بیوتیت شیست، پورفیروبلاست های شکل دار ( یا ایدیو بلاستیک ) گارنت، نشان می دهد که پورفیروبلاست سازی در این سنگ رویداد پایانی بوده است، مربوط به بعد از تکتونیک می باشند. در سنگهای گارنتبیوتیت موسکویت شیست، با توجه به ادخال هایی که در آنها وجود دارد و تشابه جهت توازی شیستوزیته داخل پورفیروبلاست و شیستوزیته خارجی و حالت گلوله برفی که در این گارنت ها دیده می شود، از نظر رابطه زمانی بین دگرشکلی و دگرگونی، همزمان با تکتونیک می باشند. در سنگهای گارنت موسکویت شیست، پورفیروبلاست قبل از شیستوزیته خارجی جدید و بطور کلی بررسیریزساهت ها و مطالعه ساختار داخلی این پرفیروبلاست ها نشان می دهد نشانه ای دو حادثه تکتونیکی است.

کلیدواژه ها:

کوهستان تنبور ، سیرجان ، پرفیروبلاست ، تکتونیک ، بیوتیت ، گارنت