مطالعه تکوینی پرز شیمیایی زبان در جنین شتر یک کوهانه ایرانی

دانش ما در مورد توسعه و رشدپرزهای قارچی جنین شتر یک کوهانه بسیار اندک می­باشد. بنابراین در این مطالعه چگونگی توسعه­ی پرزهای قارچی و همچنین جوانه­های چشایی آن از منظر بافت شناسی مورد مطالعه قرار گرفت که در مجموع ۲۵ جنین شتر از هر دو جنس بررسی شدند. جنین­ها به پنج گروه با سنین تقریبی ۷-۶ هفته، ۱۱ هفته، ۱۳-۱۲ هفته، ۱۶-۱۵ هفته و ۱۸-۱۷ هفته تقسیم بندی شدند. جهت بررسی­های بافت شناسی جنین­ها، پس از ثبوت و پاساژ توسط روش رنگ­آمیزی هماتوکسیلین ائوزین رنگ­آمیزی شده و با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند. شواهدی مبنی بر افزایش ضخامت اپیتلیوم به ۴ تا ۶ لایه در هفته ۶-۷ مشاهده گردید. در حدود هفته ۱۱ الگوهای ابتدایی پرزهای قارچیو سلول های عضلانی پدیدار گردید. در جنین های ۱۲-۱۳ هفته­ای وجود لامینا پروپریا و بافت همبند به همراه عروق خونی در زیر پرزها گواهی بر تمایز بیشتر آن­ها بود. تمایز اپیتلیوم تا هفته ۱۶-۱۵ یعنی در زمانی که الگوهای ابتدایی جوانه­های چشایی مشاهده گردید، ادامه یافت. در جنین ۱۷-۱۸ هفته ای جوانه­های چشایی به خوبی توسعه یافته و سلول های چشایی نیز قابل تشخیص بودند. یافته­های تحقیق حاضر نشان داد که مراحل تمایز پرزهای قارچی شکل در جنین شتر یک کوهانه در یک دوره­ی ۶ تا ۱۸ هفته­ای و با ضخیم­شدگی اپیتلیوم زبان آغاز شده و در ادامه بافت همبند و عروق خونی  توسعه می­یابد و در نهایت نیز تمایز سلول های جوانه­های چشایی بر روی پرزهای قارچی صورت می­گیرد.

کلیدواژه ها:

پرز قارچی ، جوانه چشایی ، جنین ، بافتشناسی ، شتر یک کوهانه