برنامه ریزی یکپارچه بکارگیری مصالح با رویکرد بهینه سازی مصرف انرژی

به موازات پیشرفت صنعت و فن آوری مصالح ساختمانی هر روز متنوع تر می شود و کمتر ممکن است در یک سال چندین نوع مصالح جدید ساختمانی به بازار عرضه نگردد. این مصالح ممکن در اسکلت اصلی ساختمان مورد استفاده قرار گیرد یا به عنوان مواد تکمیلی و تزیینی به کار رود . بعضی از مصالح ساختمانی را می توان مصالح نتی نامید که سالهاست مورد استفاده قرار میگیرند تنها ، فن آوری جدید طرز به کاربردن و محافظت و افزایش مقاومت آنها را مورد مطالعه قرار می دهد تا اگر نقصانی در به کاربردن این مصالح وجود داشته باشد مرتفع سازد و با پیشرفت فن آوری، هر روزه مصالحی تهیه و به صورتهای مختلف در ساختمانها مورد استفاده قرار می گیرند. نیروهای شکل دهنده در ساختمان و معماری بسیار زیاد و پیچیده اند. دامنه این عوامل از ویژگی های ابعادی و هندسی فضاها آغاز و به طراحی دید و نور و خصوصیات مکان و منظر و ماده و مصالح و سپس به ملاحظات روانی، اجتماعی، اقتصادی می رسد. برخی مصالح ساختمانی در صورت وجود حرارت، رطوبت و گاز یاعواملی همچون اسیدها، بازها، نمک ها واکنش هایی را تشکیل می دهند که تاثیرات متفاوتی بر آنها بجای خواهد گذاشت. بنا بر این هنگام استفاده از مصالح و ترکیبات مختلف آنها در کارگاه، باید به تاثیر این عوامل بر آنها توجه داشت. نمک هایی که در آب حل نشوند به مصالح آسیب نمی رسانند. همچنین اگر مصالح همیشه زیرآب باشند یا پیوسته در خشکی باشند(فاقد رطوبت) به مصالح آسیب نمی رسد فرآیند آب گرفتن(بلوری شدن) و آب از دست دادن و تداوم آن است که باعث آسیب دیدگی و انهدام مصالح می شود.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، مدیریت یکپارچه ، مصالح ، بهینه سازی ، مصرف انرژی