بررسی ارتباط اختلالات پوسچرال با درصد چربی (BF%)، شاخص توده بدن (BMI)، وزن خالص بدن(LBM) و نسبت محیط کمر به محیط لگن (WHR) در کارمندان مرد شهرداری

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 53

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HLSC01_002

تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1402

چکیده مقاله:

مقدمه و اهداف: اختلالات پوسچرال به عنوان یکی از شایع ترین اختلالات شغلی مطرح می باشد. کارمندی از جمله مشاغلی است که به خاطر ماهیت کاری با خطر بروز اختلالات پوسچرال همراه است. هدف مطالعه حاضر، بررسی ارتباط اختلالات پوسچرال با درصد چربی (BF%)، شاخص توده بدن (BMI)، وزن خالص بدن(LBM) و نسبت محیط کمر به محیط لگن (WHR) در کارمندان شهرداری بود. مواد و روش ها: در مطالعه میدانی حاضر، ۳۲۵ نفر از کارمندان مرد شهرداری استان قم با دامنه سنی ۲۴ تا ۶۰ سال با رعایت قانون تصادفی انتخاب محل خدمت به صورت خوشه ای انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل قدسنج دیواری (مدل ۲۱۳Seca )، ترازو دیجیتال (مدل ۲۰۰۳QF-D)، صفحه شطرنجی ثابت و آزمون نیویورک، پدسکوپ نوری (مدل DSI) و کالیپر (مدل FS۶۰۸) بود، که با استفاده از آن ها وضعیت پاسچر و مشخصات آنتروپومتریک افراد مورد سنجش قرار گرفتند. با استفاده از آزمون نیویورک و صفحه شطرنجی و با مشاهدات صورت گرفته از نمای گوناگون نزدیک ترین پاسچر مشاهده شده توسط پژوهشگر ثبت می شد. ارتفاع قوس پا نیز با استفاده از پدسکوپ انجام شد. در نهایت با استفاده از کالیپر از روش ۸ نقطه ای جکسون پولاک برای اندازه گیری درصد چربی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد بین اختلالات پوسچرال با وزن خالص بدن(LBM) و شاخص توده بدن (BMI) ارتباط قوی و منفی وجود دارد (P<۰/۰۱)، به طوری که ارتباط بین اختلالات پوسچرال با وزن خالص بدن(LBM) (۰/۰۱۴>P و n=۳۲۵ و ۰/۱۳۶- = r) و شاخص توده بدن (BMI) (۰/۰۱۳>P و n=۳۲۵ و ۰/۱۳۸- = r) همبستگی معنی دار مشاهده شد. همچنین بین بین اختلالات پوسچرال با درصد چربی (BF%) و نسبت محیط کمر به محیط لگن (WHR) (P<۰/۰۵) ارتباط معنادار و مثبت مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط قوی و در جهت منفی، بین اختلالات پوسچرال با وزن خالص بدن(LBM) و شاخص توده بدن (BMI) و همچنین ارتباط در جهت مثبت بین اختلالات پوسچرال با درصد چربی (BF%) و نسبت محیط کمر به محیط لگن (WHR)، به نظر میرسد داشتن یک فعالیت منظم ورزشی میتواند باعث کاهش اختلالات پوسچرال کارمندان مرد شهرداری را فراهم کند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سجاد عبدالهی

کارشناسی ارشد، گروه اسیب شانسی و حرکات اصلاحی دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

رحمان شیخ حسینی

استادیار آسیب شانسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران