موانع تحرک زودهنگام بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه در بیمارستان های واقع در استان کهکیلویه وبویراحمد از دیدگاه پزشک، پرستار و فیزیوتراپ

زمینه و هدف مفهوم تحرک زودهنگام از تخت بیمار بستری در بخش مراقبت ویژه، یک مفهوم بسیار پیچیده است که نیازمند هماهنگی بین بخشی، صرف انرژی و هماهنگی همه کارکنان بخش مراقبت ویژه شامل پزشک، پرستار و فیزیوتراپ است. تحرک زودهنگام ایمن، امکان پذیر و همراه با نتایج مثبتی برای بیمار، کادر درمانی، خانواده و نظام سلامت است. درواقع این مفهوم تعریف واحدی ندارد و در متون مختلف از خروج از تخت در اولین فرصت تا انجام فعالیت بدنی در تخت و تحت تهویه مکانیکی بدان اشاره شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین موانع تحرک زودهنگام بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی کهکیلویه و بویراحمد انجام شد. روش بررسی پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ است. جامعه پژوهش این مطالعه کارکنان درمان شامل پزشکان، پرستاران و فیزیوتراپ های شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کهکیلویه و بویراحمد و به صورت سرشماری بود. داده ها از طریق پرسش نامه جمعیت شناختی و پرسش نامه پژوهشگرساخته موانع تحرک زودهنگام بیماران بخش ویژه، جمع آوری و وارد نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ شدند. با کمک آمار توصیفی و تحلیلی تجزیه وتحلیل داده ها صورت گرفت. یافته ها در مطالعه حاضر ۱۷۴ پرستار، پزشک، فیزیوتراپ به پرسش نامه پاسخ دادند. ۵۷/۸ درصد از نمونه ها زن و بیشتر پاسخ دهندگان (۵۹/۸ درصد) مجرد بودند. براساس یافته های مطالعه حاضر، موانع مرتبط به بیمار کمترین میانگین (۰/۱۰۸±۰/۴۱۱) و موانع فرهنگی بیشترین میانگین (۰/۱۴۶±۰/۴۷۸) را در بین موانع تاثیرگذار درخصوص تحرک زودهنگام به خود اختصاص داده اند.  نتیجه گیری براساس یافته های این مطالعه، لازم است موانع تحرک زودهنگام در بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه به خصوص موانع فرهنگی مورد بررسی قرار گیرد و برهمین اساس، راهنمای بالینی و پروتکل مناسب جهت مدیریت و کاهش این موانع طراحی و تدوین شود.

کلیدواژه ها:

Early mobility ، Intensive care unit ، Nurse ، Physician ، Physiotherapist ، تحرک زودهنگام ، بخش مراقبت ویژه ، پرستار ، پزشک ، فیزیوتراپ