طراحی و توسعه یک مدل مبتنی بر منطق فازی جهت مکان یابی نیروگاه های خورشیدی در استان زنجان

امروزه بخش عمده ای از انرژی موردنیاز از سوخت های فسیلی به دست می آید. محدودیت ذخایر انرژی فسیلی در جهان و انتشار مواد آلاینده بشر را برای جایگزین کردن منابع انرژی جدید به چالش کشیده است. افزایش جمعیت، گسترش و پراکندگی آن، همگام با نیاز روزافزون بشر به انرژی های جدید و کاراتر با بازدهی بیشتر، سبب رویکرد بشر به انرژی های تجدید پذیر طبیعی شده است. از همین روی تعیین مکانی که بتواند نیازهای یک بخش از صنعت را برآورده سازد و باعث کاهش تولید برق توسط انرژی های فسیلی شود یکی از کلیدی ترین گام های ساخت نیروگاه است و نتایج مناسبی در دراز مدت خواهد داشت. در این تحقیق به دنبال توسعه مدلی مبتنی بر منطق فازی جهت مکانیابی نیروگاه خورشیدی در استان زنجان خواهیم بود. به همین روی ابتدا با بررسی منابع و استانداردها و نظر کارشناسان معیارهای استقرار نیروگاه خورشیدی مشخص شدند. سپس اطلاعات این معیارها در محیط سیستمهای اطلاعات مکانی وارد و استاندارد سازی شدند. سپس توسط منطق فازی امتیاز دهی و با استفاده از روش تحلیل ساسله مراتبی اولیت بندی شدند. در نهایت مشخص گردید که مناطق مناسب جهت احداث نیروگاه خورشیدی عموما در جنوب استان زنجان واقع شده اند.

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، مکان یابی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، منطق فازی ، تحلیل سلسله مراتبی