دینامیک میان کنش اسپرم گوسفند با پلاسمید حاوی ژن لیزوزیم انسانی در انتقال ژن به واسطه اسپرم

مطالعات قابلیت اسپرم برای انتقال ژن خارجی به تخم را ثابت کرده است. گزارش های مربوط به اثرات زمان گرمخانه­گذاری و میزان DNA بر میزان جذب و پارامترهای اسپرم متفاوت و گاه متناقض بوده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر زمان گرمخانه­گذاری اسپرم گوسفند با DNA خارجی و مقدار این DNA بر سرعت، میزان جذب و تحرک اسپرم و مقایسه اسپرم انزالی و اپیدیدیمی از این نظر بود. برای این منظور اسپرم انزالی (۴N=) و اپیدیدیمی (۶N=) با مدت زمان متفاوت(۱۵ تا ۹۰ دقیقه) و مقادیر متفاوت با پلاسمید pEGFPN حامل ژن لیزوزیم انسانی(۵ تا ۵۰۰ نانوگرم/۱۰۶ اسپرم/۲۵ میکرولیتر) گرمخانه­گذاری شده و میزان ورود پلاسمید به اسپرم و تحرک اسپرم ها ارزیابی گردید.  نتایج نشان داد که  تا  متوسط ۳۳/۶۵ درصد اسپرم ها توانستند  پلاسمید حاوی ژن لیزوزیم انسانی را جذب کنند. افزایش میزان DNA خارجی و زمان انکوباسیون به خصوص تا ۶۰ دقیقه باعث افزایش مقدار DNA جذب شده توسط اسپرم و افزایش اسپرم های حاوی DNA خارجی شد اگرچه بیشترین سرعت جذب در ۱۵ دقیقه اول رخ داد. به نظر می رسد  هرچه مقدار DNA خارجی بیشتر باشد سرعت جذب بیشتر و زمان رسیدن به حداکثر تعداد اسپرم های دارای جذب کوتاه تر باشد. کاهش اندکی در تحرک تام و پیش رونده اسپرم های گروه تیمار با گروه شاهد به استثنای ۵ دقیقه انکوباسیون مشاهده شد. هیچ اسپرم متحرکی که دارای جذب DNA در ناحیه پشت آکروزوم باشد مشاهده نشد. به نظر می رسد گرمخانه گذاری اسپرم با مقادیر متوسط(۲۰تا۲۰۰ نانوگرم) DNA خارجی بیش از ۳۰ دقیقه و در مقادیر کم(۵ نانوگرم) بیش از ۶۰ دقیقه لازم نباشد.

کلیدواژه ها:

اسپرم ، انتقال ژن ، گوسفند ، لیزوزیم انسانی