ارزیابی برخی پارامترهای بیوشیمایی سرمی کبد در تشخیص گاوهای مبتلا به کلانژیت و کلانژیوهپاتیت

کلانژیت و کلانژیوهپاتیت می توانند منجر به نارسایی کبد در نشخوارکنندگان گردند و بیوپسی کبد مطمئن ترین راه تشخیص آنهاست که روشی تهاجمی و پرهزینه می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی شاخص های بیوشیمی کبد در گاوهای مبتلا به کلانژیت و کلانژیوهپاتیت، مقایسه حساسیت و ویژگی آنها با بیوپسی و تخمین احتمال وقوع این بیماری ها با استفاده از رگرسیون لجستیک بیزین است. تعداد ۹۰ نمونه سرم و کبد از دو کشتارگاه استان تهران جمع­آوری شد که بعد از بررسی آسیب شناسی مقاطع کبد، مجموعا ۱۴ نمونه مبتلا شامل کلانژیت (۷ مورد) و کلانژیوهپاتیت (۷ مورد) و ۱۹ عدد سالم و بقیه مبتلا به سایر جراحات ارزیابی شدند. سپس میزان فعالیت سرمی آنزیم های کبدی مانند AST، ALT، ALP، GGT، PON۱ و PKC و نیز غلظت سرمی NEFA و BHB اندازه گیری گردیدند. درستی تشخیصی هر پارامتر ارزیابی شد و نهایتا رگرسیون لجستیک بیزین برای آنالیز تغییرات این متغیرها در گاوهای مبتلا و براساس مدل استفاده از بهترین متغیرها استفاده گردید. در این مطالعه، میزان PON۱ در گروه مبتلا به کلانژیت تغییری نداشت و در کلانژیوهپاتیت نسبت به گروه کنترل افزایش غیرمعنی دار نشان داد (۰۵/۰< P). میزان فعالیت سرمی PKC نیز در گروه مبتلا به کلانژیت و کلانژیوهپاتیت نسبت به گروه کنترل کاهش یافت ولی این کاهش معنی دار نبود (۰۵/۰< P). NEFA در گروه مبتلا به کلانژیت افزایش غیرمعنی دار (۰۵/۰< P) و BHB در گروه مبتلا به کلانژیوهپاتیت کاهش معنی دار را نشان داد (۰۵/۰ P<). براساس مدل رگرسیون لجستیک، ALT، ALP، GGT، NEFA، BHB و PON۱ متغیرهایی هستند که می توانند برای محاسبه احتمال کلانژیوهپاتیت استفاده شوند.

کلیدواژه ها:

پارامترهای بیوشیمیایی کبد ، کلانژیت ، کلانژیوهپاتیت ، گاو