ارزیابی فعالیت آنزیم های شاخص آسیب قلبی پس از حذف پریکارد در خرگوش
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 106
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPS-16-4_001
تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1402
چکیده مقاله:
پریکاردیکتومی یک شیوه درمانی موثر برای برخی از بیماریهای قلبی است و استفاده از بیومارکرهای قلبی شیوه مهمی برای ارزیابی اثرات جراحی بر سلامت قلب هستند. در این راستا، کراتینکیناز، آسپارتاتآمینوترانسفراز و لاکتاتدهیدروژناز بهعنوان آنزیمهای ویژه آسیب قلبی از اهمیت خاصی برخوردارند. هدف از این تحقیق بررسی فعالیت این آنزیمها بعد از پریکاردیکتومی در خرگوشهای سالم بود. تعداد ۱۲ سر خرگوش سفید نیوزلندی نر همسن با وزن تقریبی ۳/۰±۵/۱ کیلوگرم به طور تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. خرگوشهای گروه مورد، عمل پریکاردیکتومی و خرگوشهای گروه شاهد فقط تحت عمل توراکتومی قرار گرفتند. به منظور بررسی تغییرات آنزیمهای کراتینکیناز، لاکتات دهیدروژناز، آسپارتات آمینوترانسفراز، نمونه گیری خون، از تمامی خرگوشهای جراحی شده در هفته های اول، دوم، سوم و چهارم بعد از عمل جراحی، انجام شد. براساس نتایج بهدست آماده، مقادیر کراتین کیناز در هفته ی اول اختلاف معنی داری نسبت به گروه شاهد داشت (۰۵/۰ > p). مقادیر کراتین کیناز گروه مورد در هفته اول در مقایسه با هفته های دوم، سوم و چهارم از نظر آماری افزایش معنی داری را نشان داد (۰۵/۰ > p). میزان لاکتات دهیدروژناز و آسپارتات آمینوترانسفراز گروه مورد در هفته دوم افزایش معنی داری داشتند (۰۵/۰ > p). مقادیر لاکتات دهیدروژناز و آسپارتات آمینوترانسفراز گروه مورد در هفته دوم در مقایسه با هفته های اول، سوم و چهارم اختلاف معنیداری را نشان دادند (۰۵/۰ > p). بهطورکلی میتوان نتیجه گرفت که پریکاردیکتومی باعث افزایش موقت فعالیت آنزیمهای شاخص آسیب قلبی در هفته اول و دوم میشود و بعد از پایان هفته دوم سطوح آنزیمهای کراتین کیناز، آسپارتاتآمینوترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز به حد طبیعی خود برگشته و این افزایش مقادیر دائمی نیستند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیدرضا سمیعی املشی
-گروه آموزشی جراحی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
غلامرضا عابدی
گروه آموزشی جراحی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محمد نصراله زاده ماسوله
گروه آموزشی رادیولوژی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سعید حصارکی
گروه آموزشی پاتولوژی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :