مطالعه مولکولی ژن سوبتیلیزین درترایکوفایتون وروکوزوم و میکروسپوروم جیپسئوم نمونه های جداسازی شده انسان وحیوان ونمونه های خاک به روش مولکولی و رسم دندروگرام

ژن های سوبتیلیزین که سرین پروتئازها را کد می کنند، نقش بسیار مهمی در بیماریزایی درماتوفیت ها دارند.هدف این مطالعه بررسی حضور و تشابه ژن سوبتیلیزین در ۲۵ نمونه کلینیکی و غیر کلینیکی دو درماتوفیت ترایکوفایتون وروکوزوم (ت.وروکوزوم) و میکروسپوروم جیپسئوم (م.جیپسئوم)  به روش مولکولی و رسم دندروگرام بود ( ۲۵/۱۶ ). %۶۴ سویه ها، حضور ژن را به خوبی نشان دادند. تحلیل آماری داده ها نشان از ارتباط بین حضور ژن سوبتیلیزین و میزبان (انسان/حیوان/خاک)، نوع درماتوفیت را نشان داد(P< ۰.۰۰۵).  با به کار گیری نرم افزار NTsys ، متد UPGMA و کات آف نامبر۷۰%، سویه های مورد مطالعه از نظرمشابهت ژن سوبتیلیزین در آنها، در۱۰ ژنوتایپ متفاوت دسته بندی شدند (ضریب سیمپسون برای پرایمرها ۰.۸۸ بود). به دلیل وجود گزارشات متفاوت مبنی بر حضور/عدم حضور ژن سوبتیلیزین در نمونه های بالینی و غیر بالینی ت.وروکوزوم و م.جیپسئوم، در این بررسی، پرایمرهای جدید برای تایید حضور ژن در نمونه ها (۶۴%) طراحی و سنتز شد.گرچه نیاز به مطالعات کامل تر برای تاییدات بیشتر وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ترایکوفایتون وروکوزوم ، میکروسپوروم جیپسئوم ، سوبتیلیزین ، درماتوفیت