اثرتغذیه سطوح مختلف پروتئین بر الگوی پروتئین همولنف زنبورعسل آپیس ملیفرا

تحقیق حاضر به منظوربررسی تغییرات پروتئین همولنف دراثرتغذیه با سطوح مختلف پروتئین زنبورعسل انجام شد.این آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمارشامل سطوح مختلف پروتئین (۰، ۵/۲، ۵، ۵/۷ و ۱۰ درصد)و ۴ تکرار در شرایط انکوباتور انجام گرفت.جهت تفکیک پروتئین های استخراج شده از روش الکتروفورز ژل پلی اکریل آمید در حضور سدیم دودسیل سولفات (SDS) استفاده شد. همچنین مصرف خوراک در دوره آخر آزمایش (۱۲-۹ روزگی) در گروه شاهد نسبت به دیگر تیمارها کمتر بود(۰۵/۰>p). بیان پپتیدهای ضد باکتریایی دیفنسین و آباسین در همولنف در سن ۱۲ روزگی بین تیمارهای آزمایشی از لحاظ آماری معنی دار شد (۰۰۰۱/۰>p).  و تیمار ۱۰% پروتئین بیشترین و گروه شاهد کمترین مقدار بیان را در پپتید دیفنسین نشان دادند (به ترتیب، ۲۲۹۳ واحد برابر ۱۴۱۲ واحد) و در مورد پپتید آباسین، تیمار ۵% پروتئین بیشترین مقدار بیان و تیمار شاهد و ۵/۲% پروتئین کمترین مقدار بیان را نشان دادند (به ترتیب برابر ۱۹۷۰ واحد در برابر ۱۲۵۷ و صفر) (۰۰۰۱/۰>p). به طور کلی نتایج نشان داد که الگوی پروتئینی همولنف زنبور با مصرف سطوح مختلف پروتئین تغییر و بهبود پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

تغذیه ، پروتئین همولنف ، زنبور عسل