اثرات سینرژیست سیستم های نیترارژیک و گلوتامات ارژیک مرکزی بر اخذ غذا در جوجه های نوزاد

دریافت غذا مجموعه­ای از مکانیسم های فیزیولوژیک است که نواحی مختلف دستگاه عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد. گلوتامات نقش مهمی در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان دارد. از طرفی نیتریک اکسایدNO) ‎) اخذ غذا در پرندگان را کاهش می­دهد. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات سینرژیست گلوتامات و سیستم نیترارژیک بر رفتار تغذیه ای در جوجه های نوزاد صورت گرفته است. تعداد ۱۴۴ جوجه ی ماده نژاد تخمگذار(هایلاین) بطور تصادفی در سه گروه آزمایشی تقسیم شدند. هر آزمایش شامل یک گروه کنترل و ۳ گروه تیمار بود (۱۲ جوجه در هر گروه). در تمام آزمایشات، پرندگان پس از ۳ ساعت محرومیت از غذا(FD۳) ‎ با تزریق داخل مغزی-بطنی (ICV) ‎محلول رقیق کننده یا محلول دارویی را دریافت کردند. سپس به پرندگان اجازه دسترسی بدون محدودیت به غذا و آب داده شد. مصرف غذا (گرم) بر اساس درصد وزن بدن (%BW) ‎اندازه گیری شد. در آزمایش اول، ال- آرژینین (پیش ساز NO، ۲۰۰، ۴۰۰ و ۸۰۰ نانومول) و در آزمایش دوم گلوتامات (۷۵، ۱۵۰ و ۳۰۰ نانومول) بصورت داخل بطنی مغزی تزریق شد. در آزمایش سوم، ال- آرژینین (۲۰۰ نانومول)، گلوتامات (۷۵ نانومول) و ال- آرژینین + گلوتامات تزریق شد. نتایج نشان داد، تزریق ال- آرژینین بصورت وابسته به دوز اخذ غذا را کاهش داد (۰۵/۰>p). همچنین، تزریق گلوتامات بصورت وابسته به دوز اخذ غذا را کاهش داد (۰۵/۰>p). تزریق هم زمان دوزهای تحت اثر ال-آرژینین و گلوتامات بطور معنی داری موجب کاهش اخذ غذا در جوجه های نوزاد شد (۰۵/۰>p). با توجه به نتایج، احتمالا یک اثر سینرژیستی بین سیستم های نیترارژیک و گلوتامات ارژیک در کنترل اخذ غذای جوجه های نوزاد وجود دارد.

کلیدواژه ها:

اخذ غذا ، ال-آرژینین ، گلوتامات ، جوجه