بررسی حضور عوامل قارچی در بخش های مختلف مراکز جوجه کشی واقع در استان مازندران

جوجه کشی های مدرن امروزه نقش مهمی در گسترش صنعت طیور ایفا می کنند.ورود تعداد زیاد تخم های واحدهای مختلف به جوجه کشی ها استعداد آلودگیاین مراکز به انواع میکروارگانیسم ها به ویژه عوامل قارچی و باکتریایی را افزایشمی دهد. تشخیص آلودگی های میکروبی و به دنبال آن مقابله با این دست ازآلودگی ها می تواند منجر به کاهش بروز بیماری در جوجه های یکروزه وجلوگیری از ضرر اقتصادی شود. این مطالعه با هدف بررسی میزان و نوعآلودگی قارچی قسمت های مختلف واحد های جوجه کشی استان مازندران انجامگردید. نمونه برداری با روش پلیت گذاری و با استفاده از محیط سابورو دکستروز۷ روز - ۳۰ به مدت ۱۴ ˚C آگار حاوی کلرامفنیکل انجام شد. پلیت ها در دمایقرارگرفتند و سپس نوع و تعداد کلنی قارچ ها مشخص و ثبت گردید. قارچ های جدا شده در این مطالعه شامل ۷ جنس: آسپرژیلوس (۸۷/۸%) ,موکور (۴/۳%), پنی سیلیوم (۳/۵%), رایزوپوس (۱/۶%), فوزاریوم (۱/۴%), آلترناریا (۰/۷%), کلادوسپوریوم (۰/۷%) بودند . آسپرژیلوس شایعترین جنس قارچی و آسپرژیلوس فلاووس با تعداد ۱۵۳۶۱ کلنی (۷۱/۴%) شایعترین گونه قارچی جدا شده از سیستم های جوجه کشی بود. در مجموع سالن هچر و ستر آلوده ترینبخش های جوجه کشی بودند. با توجه به آلودگی زیاد مراکز جوجه کشی به انواعقارچ ها به ویژه گونه های آسپرژیلوس تلاش برای تشخیص این آلودگی ها وحذف یا پیشگیری از آنها امری ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

جوجه کشی ، آلودگی قارچی ، مازندران