اثرات محافظتی فئونیکسین ۱۴ با دیدگاه آسیب شناسی، در زخم تجربی دوازدهه ایجاد شده بوسیله ایندومتاسین در رت

Phoenixin-۱۴ (PNX -۱۴) یک نوروپپتید تازه شناسایی شده با اثرات ضد التهابی بالقوه در دستگاه گوارش است.  در این مطالعه، اثر محافظتی PNX-۱۴ در برابر تشکیل زخم دوازدهه ناشی از ایندومتاسین تجربی (IND) ارزیابی شد.  سی و دو موش صحرایی نر نژاد Sprague-Dawley به طور تصادفی به چهار گروه کنترل منفی، IND (۷.۵ میلی گرم بر کیلوگرم ایندومتاسین زیر جلدی)، FAM (۵/۷ میلی گرم / کیلوگرم ایندومتاسین زیر جلدی و به دنبال آن ۴۰ میلیگرم بر کیلوگرم فاموتیدین داخل صفاقی)، و PNX-۱۴ (۷.۵ mg/kg زیر جلدی ایندومتاسین و به دنبال آن ۵۰ میکروگرم بر کیلوگرم PNX-۱۴ داخل صفاقی) تقسیم شدند. معیارهای نتیجه شامل ارزیابی ماکروسکوپی ضایعه دوازدهه و پارامترهای هیستوپاتولوژی بود. قسمتهای مشخص دوازدهه برداشت و در فرمالین ۱۰ درصد قرار گرفت و رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین تهیه شد.  درجه ماکروسکوپی ضایعات دوازدهه در گروه PNX-۱۴ به طور قابل توجهی کوچکتر از گروه IND بود (P <۰.۰۰۱). مولفه های ضایعات آسیب شناسی بافت به طور قابل توجهی در گروه IND افزایش داشت. قطر و عمق زخم و شدت التهاب در گروه PNX-۱۴ در مقایسه با گروه IND به طور قابل توجهی کوچکتر بود (۰۰۰۱/۰>p).  PNX-۱۴ از نظر کاهش التهاب از گروه FAM برتر بود. PNX-۱۴ اثرات محافظتی قابل توجهی در برابر تشکیل زخم دوازدهه ناشی از IND نشان داد. این نتایج یک پیامد درمانی امیدوارکننده را برای PNX-۱۴ در درمان اختلالات التهابی دستگاه گوارش نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

نوروپپتید فنوکسین ۱۴ ، دوازدهه ، ایندومتاسین ، زخم ، التهاب