مقایسه اصطلاحات خویشاوندی در فارسی تهرانی و انگلیسی سالتلیک سیتی: رویکردی زیست محیطی-رده شناختی

اصطلاحات خویشاوندی از ویژگی های جهانی زبان ها هستند و علاوه بر اینکه شاخص مناسبی درمطالعات جامعه شناختی اند، به لحاظ معنایی و ساختار واژگانی موردتوجه زبانشناسان هستند. شناخت ویژگی های زیست محیطی و رده شناختی روابط خویشاوندی زبان ها می تواند ما را با ساختار اجتماعی آن ها از گذشته تاکنون آشنا سازد. در این پژوهش، اصطلاحات خویشاوندی دوگونه فارسی تهرانی و انگلیسی سالت لیک سیتی براساس زبان شناسی زیست محیطی و رده شناسی موردبررسی قرارگرفت. زبان شناسی زیست محیطی رویکردی کاربردی است که به رابطه میان زبان و محیط زیست می پردازد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی است و داده ها به دو شیوه کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده است. داده های کتابخانه ای از سایت آکادمیا و واژه نامه اصطلاحات عامیانه تهران و داده های میدانی از طریق مصاحبه با آزمودنی ها (برای هر گونه زبانی۹ نفر) جمع آوری شد. یافته ها نشان می دهد که اصطلاحات خویشاوندی در این دو گونه زبانی، از منظر صرف زیست محیطی تحت تاثیر محیط زیست وعوامل پیرامونی از جمله عوامل جغرافیایی، فرهنگی و عوامل جامعه شناختی محیط (اعم از جنسیت و سوی خویشاوندی) است. نتایج نشان می دهد که بود و نبود و یا تنوع در اصطلاحات خویشاوندی به عوامل فوق وابسته است و وقتی اهل زبان زیست بوم های مختلف، این اصطلاحات را از منظرهای جنستی، قومیتی و غیره متمایز می کنند، تنوع ایجاد می شود. یافته ها از نظر رده شناسی حاکی از آن است که  این اصطلاحات در کل پیکره، عمدتا دارای استراتژی صرفی چینشی اعم از وندافزایی و ترکیب اند به شکلی که در هر دو گونه زبانی، ساختار صرفی ترکیب بیشتر از ساده و ساده نیز بیشتر از وندافزایی است. ازنظر ساخت اضافی، هم نهی قابل مشاهده است، اما امتزاج دیده نمی شود.

کلیدواژه ها:

اصطلاحات خویشاوندی ، زبانشناسی زیست محیطی ، صرف زیست محیطی ، رده شناسی ، فارسی تهرانی ، انگلیسی سالتلیک سیتی ، زبانشناسی اجتماعی