اثر سلول های بنیادی مزانشیمی استرومال کشت داده شده در داربست بر روی تکثیر سلول های CD۳۴+ خون بند ناف

چکید ه   سابقه و هدف   پیوند سلول های بنیادی طی دهه های اخیر، به موفقیت های درمانی بالایی رسیده اما از محدودیت های استفاده از این منبع در بزرگسالان، تعداد کم سلول های CD۳۴+ می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر سلول های مزانشیمی بر میزان تکثیر سلول های CD۳۴+ خون بند ناف بود.   مواد و روش ها   در یک مطالعه تجربی، سلول های چسبنده مزانشیمی از سلول های تک هسته ای مغز استخوان جدا شدند. سلول های CD۳۴+ موجود در خون بند ناف، با استفاده از آنتی بادی های نشاندار شده با Microbead جدا شده و بر روی سلول های مزانشیمی کشت داده شدند. تاثیر سلول های مزانشیمی در شرایط دو بعدی, سه بعدی و شرایط بدون استفاده از سلول های مزانشیمی در تکثیر و حفظ پتانسیل ابتدایی سلول ها با شمارش سلولی, تعیین درصد سلول های CD۳۴+ به روش فلوسیتومتری و روش سنجش کلونی مورد مقایسه قرار گرفت.   یافته ها   تکثیر سلول ها در سه محیط و در زمان های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. در محیط فاقد سلول های مزانشیمی، میانگین میزان چند برابر شدن TNC ها، CFC ها و سلول های CD۳۴+ در روز دهم به ترتیب ۶ ± ۸۷, ۸ ± ۸۴ و ۳ ± ۱۱، در محیط دارای سلول های استرومال مزانشیمی در شرایط دو بعدی به ترتیب، ۸ ± ۱۰۳, ۹ ± ۱۱۱ و ۳ ± ۱۴ و در محیط دارای مزانشیم در شرایط سه بعدی به ترتیب، ۱۰ ± ۱۲۷, ۱۴ ±۱۷۰ و ۴± ۲۰ بود.   نتیجه گیری   نتایج نشان می دهد که می توان از سلول های مزانشیمی به خصوص در شرایط ۳ بعدی، جهت افزایش تعداد سلول های بنیادی خونساز و حفظ پتانسیل کلونی زایی آن ها به طور طولانی مدت در محیط کشت استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Key words : Mesenchymal Stem Cells ، Umbilical Cord Blood ، CD۳۴ Antigen ، Stem Cells ، کلمات کلیدی: سلول های بنیادی مزانشیمی ، خون بند ناف ، آنتی ژن CD۳۴ ، سلول های بنیادی