میزان احساس تنهایی، نا امیدی و عزت نفس در نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور

چکید ه   سابقه و هدف   بتا تالاسمی ماژور، شایع ترین اختلال خونی ژنتیکی در ایران است. مطالعه های متعدد نشان داده است که بیماری های مزمن، اثر منفی بر عزت نفس، روابط بین فردی و اجتماعی و سلامت روان می گذارد. هدف از بررسی حاضر، تعیین میزان احساس تنهایی، ناامیدی و عزت نفس در نوجوانان مبتلا به تالاسمی بود.   مواد و روش ها   در یک مطالعه توصیفی مقطعی در سال ۱۳۸۹، ۱۰۰ نوجوان مبتلا به تالاسمی ماژور به روش نمونه گیری آسان از مراکز بیماری های خاص، مرکز تالاسمی بزرگسالان ظفر و درمانگاه تالاسمی بیمارستان مفید انتخاب شدند. داده ها به روش خود گزارشی جمع آوری گردید. اطلاعات توسط نرم افزار آماری ۱۴ SPSS و با استفاده از آزمون های t ، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها   یافته ها نشان داد که میانگین نمره ناامیدی ۸۳/۳ ± ۱۲/۶، تنهایی ۱۲/۵ ± ۶۶/۴۱ و عزت نفس ۰۴/۱۴ ± ۸۶/۱۰۰ بود. ۵۹% نوجوانان مبتلا به تالاسمی ناامیدی کم، ۵۱% احساس تنهایی متوسط و ۵۵% عزت نفس متوسطی داشتند. ارتباط آماری معناداری بین نمره ناامیدی و عزت نفس وجود داشت(۰۲۷/۰= p ) اما ناامیدی و عزت نفس با احساس تنهایی رابطه آماری معناداری نداشتند.   نتیجه گیری   نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که تالاسمی بر روی جنبه های روانی اجتماعی زندگی نوجوانان اثر منفی دارد. شناخت مکانیسم ها و استراتژی های لازم جهت پیشگیری از اختلالات روانی اجتماعی و ارتقای سلامت روان نوجوانان مبتلا به تالاسمی، ضرورت دارد.

کلیدواژه ها:

Key words: Adolescents ، Thalassemi a ، Loneliness ، Self Esteem ، کلمات کلیدی : نوجوانان ، تالاسمی ، تنهایی ، عزت نفس