همبستگی سطح هموگلوبین و کیفیت زندگی در مردان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی

چکید ه   سابقه و هدف   در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی، به طور قابل توجهی تحت تاثیر بیماری آن ها قرار می گیرد. آنمی یک علامت شایع در بیماران نارسایی قلبی است. هدف از مطالعه حاضر، تعیین همبستگی بین سطح هموگلوبین و کیفیت زندگی مردان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی بود.   مواد و روش ها   مطالعه انجام شده از نوع توصیفی همبستگی بود که در سال ۱۳۸۹ بر روی ۱۰۰ مرد مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی انجام شد. روش نمونه گیری آسان بود و اطلاعات از طریق مصاحبه جمع آوری گردید. ابزارهای مورد استفاده شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه زندگی با نارسایی قلبی مینه سوتا بود. اطلاعات سطح هموگلوبین و اکوکاردیوگرافی از پرونده های پزشکی به دست آمد. جهت تحلیل یافته ها از آمار توصیفی مانند آزمون t ، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون با نرم افزار ۱۸ SPSS استفاده شد.   یافته ها   نتایج نشان داد که میانگین سطح هموگلوبین ۸۶/۱ ± ۳۲/۱۴ بود و ۱۷% از مردان مبتلا به نارسایی قلبی، آنمی داشتند. میانگین نمره کیفیت زندگی ۳۰/۲۱ ± ۶۱/۴۱ بود و ۵۱ % از مردان مبتلا به نارسایی قلبی، کیفیت زندگی ضعیفی داشتند. همبستگی مثبت معناداری بین سطح هموگلوبین خون و ابعاد جسمی(۰۰۱/۰ p< )، روحی و روانی(۰۰۱/۰ p< )، اجتماعی و اقتصادی(۰۰۲/۰= p ) و نمره کل کیفیت زندگی(۰۰۱/۰ p< ) وجود داشت.   نتیجه گیری   این مطالعه نشان داد که کاهش سطح هموگلوبین بر کیفیت زندگی مردان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی اثر منفی می گذارد. غربالگری، کنترل و درمان آنمی ممکن است به ارتقای کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی کمک نماید.

کلیدواژه ها:

Key words: Heart Failure ، Quality of Life ، Hemoglobin ، کلمات کلیدی : نارسایی قلبی ، کیفیت زندگی ، هموگلوبین