بررسی مقایسه ای یافته های آزمایشگاهی کم خونی فقر آهن و بعضی عوامل مرتبط در خانم های اهداکننده خون بار اول و مستمر

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 54

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_BLOOD-3-2_011

تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1402

چکیده مقاله:

چکید ه   سابقه و هدف   آهن یکی از عناصری است که در تمامی سلول ها و بسیاری از مسیرهای متابولیک بدن نقش دارد. محل اصلی آن در بدن در ساختار هموگلوبین گلبول قرمز می باشد. اهدای خون مستمر تاثیر به سزایی بر کاهش ذخایر آهن بدن در زنان اهداکننده خون دارد به نحوی که در صورت بروز کم خونی، از یک طرف اهدای خون را برای این گروه منتفی ساخته و از طرف دیگر بررسی و درمان آن، بار اقتصادی زیادی را بر آن ها تحمیل می کند. این مطالعه به بررسی شیوع کم خونی فقر آهن و مقایسه آن در خانم های اهدا کننده خون بار اول و مستمر مراجعه کننده به پایگاه تهران پرداخته است.   مواد وروش ها   مطالعه انجام شده از نوع هیستوریکال کوهورت (Historical cohort) بود که در آن ۶۹ خانم اهداکننده خون بار اول به عنوان گروه شاهد و ۷۵ خانم اهداکننده خون مستمر به عنوان گروه مورد به صورت تصادفی انتخاب شدند. تمامی اهداکنندگان قبل از اهدای خون از نظر نداشتن کم خونی، با استفاده از آزمایش نواری تعیین هموگلوبین آزمایش شده و واجد شرایط برای اهدا تشخیص داده شدند. نمونه خون اهداکنندگان بار اول و مستمر جهت بررسی دقیق وضعیت کم خونی به وسیله دستگاه شمارشگر سلولی و همچنین سنجش پارامترهای بیوشیمیایی نشان دهنده وضعیت آهن بدن به آزمایشگاه انتقال داده شد. آنالیز آماری اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نگارش ۱۱ انجام گردید.   یافته ها   طبق نتایج به دست آمده به دلیل وجود اختلاف معنی دار از نظر سن، بین هر دو گروه اهدا کننده بار اول و مستمر (۰۰۱/۰ p< )، آنالیز آماری، در دو گروه سنی زیر ۴۵ سال و بالاتر از ۴۵ سال به طور جداگانه انجام شد. در گروه سنی اهدا کنندگان مستمر زیر ۴۵ سال، کاهش چشمگیری در میزان هموگلوبین نسبت به اهداکنندگان بار اول در همین گروه سنی دیده شد (۰۰۳/۰ p< ). شیوع آنمی فقر آهن در اهداکنندگان مستمر ۷/۱۰ درصد و در اهداکنندگان بار اول ۶/۶ درصد بود. افزایش قابل توجهی نیز در میزان TIBC و ترانسفرین در گروه اهداکننده مستمر نسبت به اهداکننده بار اول جود داشت (۰۰۳/۰ p< ، ۰۰۶/۰ p< ). میزان فریتین سرم نیز کاهش قابل توجهی در گروه اهداکنندگان مستمر زیر ۴۵ سال در مقایسه با اهداکنندگان بار اول نشان داد (۰۴/۰ p< ).   نتیجه گیری   این مطالعه نشان می دهد که اهدای مستمر خون نقش مهمی در کاهش میزان فریتین و افزایش میزان ترانسفرین داشته و حاکی از مصرف بیشتر آهن و تخلیه ذخایر آن در مغز استخوان در گروه اهداکننده مستمر خانم نسبت به اهداکنندگان بار اول می باشد. از این رو اضافه نمودن اندازه گیری فریتین و ترانسفرین سرم به عنوان شاخص های مهم تشخیص کم خونی فقر آهن در فهرست آزمایش های معمول اهداکنندگان مستمر خانم و تنظیم دفعات اهدای خون با توجه به میزان این دو پارامتر پیشنهاد می گردد. کلمات کلیدی: آنمی فقر آهن، TIBC ، ترانسفرین، اهداکنندگان خون