بررسی فراوانی سرمی هپاتیت E در اهداکنندگان خون شهر تبریز سال ۱۳۸۳

چکید ه   سابقه و هدف   ویروس هپاتیت (HEV) E به عنوان شایع ترین عامل هپاتیت حاد ویروسی بین بالغین جوان، در کشورهای در حال توسعه شناخته شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی آنتی بادی ضد HEV در اهداکنندگان خون شهر تبریز، در سال ۱۳۸۳ انجام شد.   مواد و روش ها   بررسی فوق به صورت مقطعی (Cross-Sectional) و در ماه های مرداد و شهریور ۱۳۸۳ در میان اهداکنندگان خون در شهر تبریز اجرا شد. ۳۹۹ مرد با روش EIA از نظر IgG anti-HEV مورد مطالعه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم افزار ۵/۱۱ SPSS با استفاده از آزمون های t (t-test) و کای دو (Chi-square) (یا آزمون دقیق فیشر Fisher’s exact test ) و با قبول مرز معنی داری در ۰۵/۰ p< انجام شد.   یافته ها   شیوع کلی سرمی هپاتیت E ، ۸/۷% محاسبه شد. میانگین سنی برای نمونه های مثبت با درنظر گرفتن انحراف معیار، ۴/۱۲ ± ۷/۴۰ سال بود. ۱۷ نفر از ۳۱۶ نفر با سن کمتر از ۴۰ سال و ۱۴ نفر از ۸۳ نفر برابر یا بیش از ۴۰ سال از نظر anti-HEV مثبت بودند (۰۰۱/۰ p< ). افراد با و بدون HEV IgG از نظر سطح سواد نیز دارای اختلاف آماری معنی داری بودند (۰۲۵/۰ p< ) ولی از نظر سایر مشخصات بررسی شده اختلاف آماری معنی دار نبود.   نتیجه گیری   مشاهده چنین شیوع بالای سرمی در این مطالعه نیاز به تحقیقات بیشتری را در دیگر نقاط کشور با توجه به عوامل خطر موجود مطرح می کند. کلمات کلیدی: HEV ، هپاتیت E ، اهداکنندگان خون

کلیدواژه ها:

Blood donor ، Hepatitis E ، HEV ، HEV ، هپاتیت E ، اهداکنندگان خون