الگوی بازآرایی رده متقاطع ژن های گیرنده لنفوسیت T از نوع دلتا و گاما در کودکان ایرانی مبتلا به لوسمی لنفوبلاستی حاد از نوع پیش سازهای B با استفاده از واکنش زنجیره پلیمراز

سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 176

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_BLOOD-2-6_001

تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1402

چکیده مقاله:

چکید ه   سابقه و هدف   بازآرایی قطعات ژنی درمسیرتکاملی لنفوسیت های B و T ، تنوع زیادی درمولکول های گیرنده لنفوسیتT (TCR ) ایجاد می کند. درلوسمی های لنفوئید ازنوع ALL ، B-precursor علی رغم انتظار بازآرایی رده متقاطع در ژن های TCR ایجاد می گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی الگوی بازآرایی ژن های TCR (دلتاوگاما) در لوسمی لنفوبلاستی حاد (ALL ) کودکان از نوع پیش سازهای B توسط واکنش زنجیره پلیمراز می باشد.   مواد و روش ها   درمطالعه آینده نگرحاضر، ۱۸۳ کودک باتشخیص اولیه لوسمی حاد، قبل ازشروع درمان موردبررسی قرارگرفتند. پس از ارزیابی مورفولوژی و ایمونوفنوتیپ، تنها ۱ ۴ ۰ بیمار با تشخیص B-precursor ALL برای مطالعه انتخاب شدند . سلول های تک هسته ای که بلاست ها را نیز شامل می شدند، با گرادیان غلظتی جدا شدند. پس از استخراج DNA ، آزمایش PCR ب ه منظور تکثیر منطقه بسیار متغیر TCR-δ (Dδ۲-Dδ۳, Vδ۲-Dδ۳) و TCR-γ ( V γ I ، V γ II ، V γ ) با استفاده از پرایمرهای مشترک انجام شد. محصولات PCR پس از تجزیه هترودوپلکس والکتروفورز برروی ژل پلی آکریل امید و رنگ آمیزی نقره مورد بررسی قرار گرفته وپس از تعیین توالی جهت تایید با توالی های مشابه در بانک ژنی مقایسه شد . آنالیز آماری با آزمون های t ، Mann whitney ، دقیق فیشر و کای دو (Chi-square) انجام شد.   یافته ها   بازآرایی کلونال TCR- γ شامل V γ I / V γ II و V γ به ترتیب در۹/ ۶۴ % و۳/ ۷۹% از بیماران وجود داشت (بای کلونال : ۵ %). بازآرایی V γ II شایع ترین نوع (۸/ ۴۶ %) بود. ۴۷ (۲/ ۴۵ %) و ۱۱ ( ۶ / ۱ ۶ %) نفر از بیماران به ترتیب دارای بازآرایی Vδ۲-Dδ۳ (۷/۲۷% بای کلونال، ۳/ ۴ % الیگوکلونال) و Dδ۲-Dδ۳ (یک بیمار با الگوی بای کلونال) بودند.   نتیجه گیری   الگوی کلونال ژن IgH و TCR-δ (Dδ۲-Dδ۳ ,Vδ۲-Dδ۳) مشابه جوامع دیگر بود.فراوانی بازآرایی TCR-γ V γ II) و (V γ I قدری بیش از گزارش های قبلی بوده و بر خلاف بقیه گزارش ها به استثناء گزارشی از برزیل، V γ II شایع ترین بازآرایی را داشت.هیچ ارتباط معنی داری بین انواع مختلف بازآرایی و متغیرهای کمی وجود نداشت و تنها نکته جالب، کاهش بروز Vδ۲-Dδ۳ با افزایش سن (بیشتراز ۲ سال) بود. با توجه به نتایج حاصل می توان از این شاخص ها در تشخیص کلونالیتی و ارزیابی حداقل بیماری باقی مانده استفاده کرد. کلمات کلیدی: بازآرایی ژن ها، کلونالیتی، حداقل بیماری باقی مانده، لوسمی لنفوبلاستی حاد

کلیدواژه ها:

Gene rearrangement ، Clonality ، Minimal Residual Disease (MRD) ، بازآزایی ژن ها ، کلونالیتی ، حداقل بیماری باقی مانده ، لوسمی لنفوبلاستی حاد