ارزیابی پلی مورفیسم های رایج ژن CYP۲C۱۹ در بیماران تحت درمان با داروی کلوپیدوگرل

چکید ه   سابقه و هدف   کلوپیدوگرل، یکی از رایج ترین داروهای ضد پلاکتی می باشد که در موارد متعددی از جمله جلوگیری از ایسکمی عروقی در بیماران آترواسکلروتیک، سندروم کرونری حاد و نیز پیشگیری از ترومبوز، مورد استفاده قرار می گیرد. اما کلوپیدوگرل باید توسط آنزیم CYP۲C۱۹ به متابولیت فعال خود تبدیل شود تا اثرات خود را داشته باشد که با توجه به پلی مورفیسم آن، اثرات دارو در افراد مختلف متفاوت است. لذا هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی پلی مورفیسم های رایج ژن CYP۲C۱۹ در جمعیت ایرانی به منظور تعیین دوز داروی کلوپیدوگرل بود.   مواد و روش ها   مطالعه به روش مقطعی بر روی بیماران مبتلا به بیماری قلبی عروقی تحت درمان با کلوپیدوگرل در تابستان ۱۳۹۲ در آزمایشگاه پیوند انجام شد. پلی مورفیسم های ژن CYP۲C۱۹ به روش PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها توسط آزمون کای دو و ۱۳ SPSS ، تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها   مطالعه روی ۱۵۴ بیمار انجام شد. محدوده سنی بیماران ۹/۱۲ ± ۵۹ سال بود که ۲/۵۵% آن ها مذکر بودند. ۷/۷۲% از بیماران ژنوتیپ نرمال، ۴/۲۳% موتاسیون به صورت هتروزیگوت و ۹/۳% موتاسیون به صورت هموزیگوت آلل ۲ را داشتند.   نتیجه گیری   نتایج تحقیق نشان می دهد که کاربرد توصیه های سازمان غذا و دارو در کشور ایران، بیش از کشورهای دیگر می تواند مفید باشد. پزشکان باید با شناسایی بیمارانی که خطر بالای پدیده های ترومبوز را با درمان داروی ضد پلاکتی پلاویکس دارند، به سمت استفاده از داروهای ضد پلاکتی دیگر و یا استفاده از دوزهای متغیر که دارای متابولیت های ضعیفی هستند، مشاوره دهند.

کلیدواژه ها:

Key words : clopidogrel ، Genetic Polymorphism ، CYP۲C۱۹ ٬ human ، Ischemic Heart Disease ، کلوپیدوگرل ، ژنتیک پلی مورفیسم ، CYP۲C۱۹ انسانی ، بیماری ایسکمیک قلبی