تاثیر ال کارنیتین بر متابولیسم پلاکت کنسانتره و کاهش آلودگی باکتریایی پلاکت ها در طول مدت زمان نگهداری تا ۵ روز

چکیده سابقه و هدف کنسانتره پلاکتی، یکی از مهم ترین فرآورده های درمانی مشتق از خون می باشد. دمای نگهداری پلاکت ها (۲ ± ۲۲ درجه سانتی گراد) باعث شده که پلاکت ها بیشتر از سایر فرآورده های خونی در معرض خطر آلودگی باکتریال قرار گیرند. در این مطالعه برای اولین بار تاثیر ال - کارنیتین در کاهش آلودگی باکتریایی پلاکت و متابولیسم پلاکت ها بررسی شد. مواد و روش ها در این مطالعه تجربی، ۱۰ عدد کنسانتره پلاکتی تهیه شده در مرکز نوآوری انتقال خون، به روش تصادفی ساده انتخاب گردید. سپس اثر آنتی باکتریایی ال کارنیتین در پلاکت های کنسانتره با تلقیح باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس بررسی شد و هم زمان نیز به تاثیر ال کارنیتین بر پارامترهای متابولیکی پلاکت در طول مدت نگهداری تا ۵ روز پرداخته شد. یافته ها ال - کارنیتین در غلظت ۵۰ میلی مولار سبب کاهش رشد CFU/mL ۱۰۶  ×۵/۱ باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس نسبت به گروه کنترل خود گردید(۰۰۱/۰ p<). فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز(LDH) در پلاکت های تیمار با ال کارنیتین افزایش کمتری را نسبت به پلاکت های گروه کنترل در طول مدت نگهداری نشان داد(۰۰۲/۰ = p روز پنجم ، ۰۰۳/۰ p= روز سوم)، هم چنین توانست سبب حفظ غلظت اسید لاکتیک (۰۰۸/۰ p= روز پنجم) و pH محیط در پلاکت ها گردد. شمارش پلاکت نیز در پلاکت های تیمار شده با ال-کارنیتین نسبت به کنترل کاهش کمتری در روز پنجم نگهداری نشان داد(۰۰۷/۰ p= روز پنجم). نتیجه گیری ال– کارنیتین به عنوان ماده افزودنی سبب بهبود متابولیسم و کیفیت پلاکت در طول مدت زمان نگهداری همراه باکاهش رشد باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس در پلاکت ها گردید.

کلیدواژه ها:

Key words: L-Carnitine ، Blood Platelets ، Metabolism ، کلمات کلیدی: ال- کارنیتین ، پلاکت های خون ، متابولیسم