بررسی اثرات تحریم های نفتی، مالی و بازرگانی بر متغیرهای کلان اقتصاد ایران با استفاده از الگوی خودرگرسیون برداری ساختاری

در این پژوهش جهت بررسی آثار تحریم های اقتصادی بر اقتصاد کلان کشور از چهار شاخص «شوک درآمد نفتی»، «شوک واردات مواد اولیه»، «شوک نرخ ارز»، و «شوک خالص ورود سرمایه» استفاده شده است. همچنین آثار تحریم های اقتصادی بر متغیرهای اقتصاد کلان کشور شامل «تولید ناخالص داخلی»، «شاخص قیمت مصرف کننده»، «درآمدهای مالیاتی»، «سرمایه گذاری»، و «مصرف» در قالب مدل خودرگرسیون برداری ساختاری (SVAR) مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور پس از «تحلیل آماری» و «بررسی مانایی»  متغیرها و نیز «تعیین وقفه بهینه»، ضرایب تخمین، برآورد و توابع عکس العمل آنی (IRF) استخراج شده است. نتایج نشان می دهد در کوتاه مدت: ۱. شوک های حاصل از نرخ ارز (۲۶-%) و واردات مواد اولیه (۵/۳-%) به ترتیب بیشترین اثرات منفی را بر متغیرهای اقصاد کلان داشته اند. ۲. متغیرهای شاخص قیمت مصرف کننده (۱۷%) و سرمایه گذاری (۵-%)، تولید ناخالص داخلی (۲-%) و درآمدهای مالیاتی (۱-%) نیز به ترتیب بیشترین تاثیرپذیری منفی را از تحریم های اقتصادی داشته اند. و در بلندمدت: ۱. شوک های حاصل از واردات مواد اولیه (۳۰-%) و نرخ ارز (۱۸-%) به ترتیب بیشترین اثرات منفی را روی متغیرهای اقتصاد کلان داشته اند. ۲. متغیرهای شاخص قیمت مصرف کننده (۱۹%) و مصرف (۱۴-%) نیز به ترتیب بیشترین تاثیرپذیری منفی را از شوک های حاصل از تحریم داشته اند.

کلیدواژه ها:

تحریمهای اقتصادی ، متغیرهای اقتصاد کلان ، مدل خودرگرسیون برداری ساختاری