بررسی و تحلیل رمان «دوردست های مبهم» از سید محسن نکومنش فرد بر اساس نظریه فرهنگ پذیری«جان بری»

این پژوهش یکی از رمان­های معاصر فارسی با موضوع مهاجرت را بر اساس نظریه فرهنگ­پذیری «جان بری» بررسی می­کند. مناسبات فرهنگی میان اجتماعات مختلف و چندفرهنگی چارچوب اصلی ادبیات مهاجرت است که چالش­های هویتی و فرهنگی در جامعه میزبان را نیز در برمی­گیرد.«بری» فرهنگ­پذیری را فرایندی می­داند که افراد به کمک آن در یک محیط فرهنگی جدید با زندگی سازگار می­شوندو این موضوع به چگونگی ارتباط فرد مهاجر با فرهنگ اصلی خود و فرهنگ جامعه مقصد بستگی دارد. وی چهار استراتژی برای مهاجر در نظر می گیرد: یکپارچگی، همانندگردی، جدایی و حاشیه نشینی. البته در انتخاب راهبرد فرهنگ­پذیری نگرش مهاجر و نگرش جامعه پذیرنده بسیار مهم و موثر است. هدف این تحقیق بررسی رفتارهای فرهنگ­پذیری مهاجران و چگونگی برخورد جامعه میزبان در رمان «دوردست­های مبهم» از محسن نکومنش­فرد است و به این پرسش پاسخ می دهد که شخصیت­های این رمان در برخورد با جامعه میزبان کدام یک از روش­های یادشده را در پیش می­گیرند؟ نتیجه به دست آمده نشان می­دهد که سرعت و شدت فرهنگ­پذیری در افراد مختلف متفاوت است و پذیرش مهاجران با افزایش فاصله فرهنگی کاهش می یابد. همچنین در مسئله فرهنگ­پذیری دیدگاه جامعه میزبان به مهاجران نیز بسیار مهم و اساسی تلقی می­شود. رفتارهای جامعه میزبان، چگونگی سازگاری یک مهاجر و نوع فرهنگ­پذیری او را تعیین می­کند. پذیرش نامطلوب میزبان برای مهاجران ایجاد محدودیت کرده و باعث بحران هویت و سلب آرامش و امنیت آنان می­شود، بنابراین استراتژی مهاجران در این کشورها اغلب شیوه­ جدایی و یا حاشیه­نشینی است؛ اما استراتژی همانندگردی اولویت فرهنگ­پذیری در مهاجران نسل دوم است.