راهبرد امنیت ملی جم ه و ر ی ا س لا م ی ا ی ر ا ن در مقابله با دیپلماسی عمومی آمریکا
محل انتشار: مجله آفاق امنیت، دوره: 8، شماره: 27
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 135
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IHUA-8-27_002
تاریخ نمایه سازی: 28 آبان 1402
چکیده مقاله:
با پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار جمهوری اسلامی در ایران، به دلیل استقلال و وابسته نبودن، کشورهای استکباری از همان ابتدا به دشمنی با آن پرداختند. آمریکا به علت توفیق نیافتن در براندازی سخت و نظامی جمهوری اسلامی ایران به براندازی نرم با الگوی تغییرات تدریجی فروپاشی یا فروپاشی از درون روی آورد؛ به تعبیر دیگر، با ب هکارگیری توانمند یهایش در حوزه فرهنگ، اقتصاد و سیاست، مردم )توده، نخبگان و مقامات( ایران را به شیوه های غیرخشونت آمیز آماج حمله قرار داد. ابزار مهم و حیاتی قدرت نرم برای دستیابی به اهداف در فضای بین المللی، دیپلماسی عمومی است. دیپلماسی عمومی که می تواند مکانیزم استقرار قدرت نرم باشد، فرایندی است که ارتباطات مستقیم با مردم کشور هدف را دنبال م یکند تا منافع و ارزش های کشور ارائ هکننده در کشور هدف گسترش یابد. در این مقاله به بررسی چالش های امنیت ملی جمهوری اسلامی متاثر از پیام های دیپلماسی عمومی آمریکا پرداخته می شود. سوال اصلی مقاله این است که راهبرد جمهوری اسلامی ایران در مقابله با تهدیدهای امنیتی ناشی از دیپلماسی عمومی آمریکا پس از ۱۱ سپتامبر چه باید باشد؟ در کنار آن باید پاسخ داد که دیپلماسی عمومی آمریکا و ابعاد و نقش آن در امنیت ملی آمریکا چیست؟ دیگر اینکه نقاط قوت، ضعف، موانع و فرصت های امنیتی جمهوری اسلامی ایران در مقابله با دیپلماسی عمومی آمریکا چیست؟ نوع تحقیق کاربردی توسعه ای است که با استفاده از کتابخانه )کتاب، مطالعه اسناد، پایان نامه و ...( و روش میدانی )مصاحبه و پرسشنامه( انجام شده است. حجم جامعه آماری براساس آمار های موجود، ۱۵۰ نفر است. آزمودنی های این مطالعه ۵۴ نفر از خبرگان و نخبگان آشنا با دیپلماسی عمومی هستند. پس از تجزیه و تحلیل محیط داخلی و بین المللی، راهبردهای مقابل های مانند توسعه و انتشار پیام های وحدت بخش در جهان اسلام با هدف تقویت وجوه مشترک جمهوری اسلامی ایران با سایر کشورهای اسلامی و مقابله با تهدیدهای تفرقه افکنانه؛ تقویت و توسعه حوزه نفوذ فرهنگ ایران ی اسلامی از طریق دیپلماسی رسمی، عمومی، رسان های و دانشگاهی در کشور های منطقه و جهان اسلام؛ گسترش فرهنگ بیگان هستیزی، استکبارستیزی و اشغالگری و سرانجام برجسته سازی اقدامات اقتصادی و رفاهی دولت برای مقابله با القای ناکارامدی دولت باید سرلوحه نظام جمهوری اسلامی قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان