ستایشگری به مثابه ضریح | مهدی امین فروغی

موسیقی به دو نوع آوازی و سازی تقسیم میشود. نوحه، مرثیهای با ساختار موسیقایی آوازی  است که در گذشته برای عرضه در جامعه میبایست با سنجه هایی متناسب میشد. از جمله این سنجه ها اصول مستوری و توقف بود که تقدس نوحه را ثمر میداد. در روزاگر کنونی اقتضای اقلب رسانه اجازه مستوری و توقف نمیدهد. در کنار آن ورود موسیقی سازی به مداحی پدیده نوینی است که میبایست با اصالت احیای امر اهل بیت (ع) کنترل شود.