آنتی بادی های ضد آنتی ژن های سازگاری بافتی در بیماران هماتوانکولوژیک با و بدون مقاومت پلاکتی

چکیده سابقه و هدف به دنبال تزریق مکرر خون، آنتی بادی هایی نظیرآنتی بادی های ضد آنتی ژن های RBC ، HLA و آنتی ژن های پلاکتی ایجاد می شوند که منجر به ایجاد عوارضی نظیر مقاومت پلاکتی ایمیون می گردند. در مطالعه حاضر آنتی بادی های ضدHLA  در بیماران هماتوانکولوژیک با و بدون مقاومت پلاکتی بررسی شدند. مواد و روش ها این مطالعه توصیفی از سال۱۳۹۶ تا ۱۳۹۸ انجام شد. آنتی بادی های ضد HLA در۷۹ بیمار هماتوانکولوژیک مراجعه کننده به مرکز تحقیقات هماتولوژی، انکولوژی بیمارستان شریعتی تهران، با استفاده از آزمایش Panel Reactive Antibody (PRA) به روش لنفوسیتوتوکسیسیتی با کمپلمان ارزیابی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از SPSS-۱۶ وآزمون ۲χ انجام شد. یافته ها ۷۹ بیمار هماتوانکولوژیک شامل۳۴ زن(۴۳%) و ۴۵ مرد(۵۷%) در محدوده سنی ۲ تا ۸۳ سال وارد مطالعه شدند. ۴۹ (۶۲%) بیمار دچار مقاومت پلاکتی ایمیون و ۳۰ (۳۸%) بیمار فاقد این عارضه بودند. آنتی بادی های ضد HLA در ۳۹ بیمار(۴/۴۹%) مثبت و در ۴۰ بیمار(۶/۵۰%) منفی بودند. وفور موارد مثبت PRA بین بیماران با (۸/۶۲ %) و بدون(۳۰%) مقاومت پلاکتی تفاوت واضحا معنادار داشت(۰۰۷/۰ p=). نتیجه گیری نقش آنتی بادی های ضد HLA  در مقاومت پلاکتی مشخص است. وفور این آنتی بادی ها در این مطالعه در دو گروه بیماران هماتوانکولوژیک با و بدون مقاومت پلاکتی تفاوت داشت. حضور این آنتی بادی ها همواره به معنای مقاومت پلاکتی نیست و آنتی بادی هایی که قدرت فعال سازی کمپلمان را ندارند نیز قادر به ایجاد این عارضه می باشند.

کلیدواژه ها:

Platelets ، Histocompatibility Antigens ، HLA ، پلاکت ها ، آنتی ژن های سازگاری بافتی ، HLA