گوناگونی ژنتیکی و ساختار جمعیتی در توده های بن سرخ (Allium jesdianum) غرب کشور با استفاده از نشانگرهای ISSR
محل انتشار: زیست فناوری گیاهان دارویی، دوره: 4، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 226
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMPBZ-4-1_007
تاریخ نمایه سازی: 27 آبان 1402
چکیده مقاله:
در مطالعه حاضر هفت جمعیت بومی گیاه بن سرخ (مجموعا ۷۰ نمونه) از سه استان غرب ایران مورد مطالعه قرار گرفت. از نشانگرهای مولکولی ISSR جهت تعیین میزان تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیت بنسرخ استفاده شد. از تعداد ۱۴ آغازگر بکار برده شده در این مطالعه ۹۴ باند با وضوح بالا بدست آمد (با میانگین ۶.۷ باند برای هر آغازگر) که از آنها ۸۴ باند (۹۱.۴ %) چند شکل بودند. تجزیه خوشه ای بر پایه ماتریس تشابه ژنتیکی جاکارد و با روش UPGMA، نمونه های بن سرخ را به ۸ گروه تقسیم نمود. تجزیه به مختصات اصلی (PCOA) نتایج تجزیه خوشه ای را تا حد زیادی تایید نمود. مقدار تشابه ژنتیکی نمونه ها در دامنه ای از صفر تا ۰.۷۵ بدست آمد. بیشترین شباهت ژنتیکی (۰.۷۵) مربوط به دو نمونه از جمعیت سقز و کمترین (صفر) متعلق به یک نمونه از جمعیت اراک با دو نمونه از جمعیت مهاباد مشاهده شد. در بررسی ساختار ژنتیکی جمعیتها با استفاده از نرم افزار STRUCTURE جمعیتها به چهار زیرجمعیت تقسیم شدند. آغازگر IS۵ با شاخص نشانگری MI ۲.۴۱، آغازگر IS۲۴ با قدرت تفکیک Rp ۶.۴۹ و آغازگر IS۲۰ با میانگین اطلاعات چند شکل ۰.۳۶ PIC به عنوان آغازگرهای برتر در این مطالعه شناخته شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از نشانگر ISSR یک روش کارآمد و قدرتمند مولکولی در پیمایش تنوع ژنتیکی گیاه بن سرخ می باشد. یافته های این پژوهش می تواند در برنامه های به نژادی بنسرخ در آینده به ویژه روشهای مبتنی بر تلاقی استفاده شود.
نویسندگان
آرمان سلیمی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا، همدان
علی عزیزی
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا، همدان.
منصوره توان
دانشجوی دکتری، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا، همدان
زهرا کریمی
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا، همدان