بررسی تنوع ژنتیکی تعدادی از اکوتیپ های گیاه دارویی چویل با استفاده از نشانگرهای مولکولی ISSR

گیاه چویل یکی از گیاهان دارویی مهم است و با اینکه توده­های مختلفی از آن در ایران وجود دارد ولی گزارشی از بررسی تنوع ژنتیکی آن موجود نیست. در این مطالعه برای ارزیابی تنوع ژنتیکی ۸ اکوتیپ چویل، از نشانگرهای مولکولی استفاده گردید. پس از تهیه اکوتیپ­ها از رویشگاه­ها و شرکت پاکان بذر اصفهان، استخراجDNA  انجام و سپس واکنش زنجیره­ای پلیمراز با استفاده از ۱۲ آغازگر ISSR انجام شده و داده­های مولکولی بدست آمده تجزیه و تحلیل شدند. واکنش زنجیره­ای پلیمراز با استفاده از آغازگرهای مورد استفاده باندهایی تولید کرد که میزان چندشکلی آنها بین ۲۳ تا ۱۰۰ درصد متغیر بود. آغازگرهای F۶, F۸, F۹ و F۱۱ بیشترین و آغازگر F۱۰ کمترین درصد چندشکلی را نشان دادند. همچنین بالاترین مقدار PIC برای آغازگرهای F۶ و F۱۱ بدست آمد. متوسط شاخص شانون در این مطالعه ۳۸/۰ بود که کمترین آن مربوط به آغازگر F۱۰ و بالاترین آن متعلق به آغازگر F۱۱ بود. تجزیه خوشه­ای داده­های مولکولی، ۸ اکوتیپ را به چهار گروه متفاوت تقسیم کرد. بیشترین تشابه ژنتیکی بین اکوتیپ­های زردکوه و گایونه و کمترین تشابه ژنتیکی بین اکوتیپ­های وزگ و آب نهر مشاهده شد. به نظر می­رسد مهاجرت اکوتیپ­ها بین چهار استان همجوار چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، فارس و اصفهان صورت گرفته است. تحقیق حاضر نشان داد که نشانگر ISSR برای بررسی تنوع ژنتیکی چویل مناسب است.