ضرایب فزاینده ی تولید، اشتغال و درآمد در مدل داده - ستانده ی دو منطقه ای

با برآورد ضرایب داده ستانده دو منطقه­ ای برای استان تهران و سایر اقتصاد ملی توسط بزازان و سایرین (۱۳۸۸)، زمینه ­ی کاربرد آنها در تحلیل کوتاه مدت فراهم شده است.  در این مطالعه با استفاده از ضرایب فوق، ضرایب فزاینده­ ی تولید، اشتغال و درآمد در سطوح: بخشی، درون منطقه­ ای، بین منطقه­ ای و ملی دو منطقه­ ی استان تهران و سایر اقتصاد ملی مورد سنجش قرار گرفته است.  نتایج تحقیق نشان می­ دهند که ساختار تولید، اشتغال زایی، و درآمد زایی دو منطقه­ ی مورد مطالعه (به استثنای بخش معدن) اهمیت و رتبه بندی متفاوتی دارند.  به طوری که اثر تولیدی درون منطقه­ ای سایر اقتصاد ملی بیش از استان تهران، همچنین اثر تولیدی بین منطقه­ ای استان تهران بزرگتر از سایر استان­ ها است.  نتایج همچنین نشان می­ دهند که کارایی نیروی کار بخش­ های استان تهران بالاتر از بخش­ های متناظرشان در سایر استان­ ها است.  همچنین اثرات بین منطقه­ ای اشتغال بخش­ های استان تهران بیشتر از سایر استان­ ها و بیشترین اثر در استان تهران مربوط به بخش صنعت است.  نتایج مربوط به اثر بخشی درون منطقه­ ای درآمد نیروی کار نشان می­ دهند که بخش ساختمان در استان تهران و بخش عمده فروشی و خرده فروشی در سایر اقتصاد ملی بالاترین درآمد نیروی کار را ایجاد می­ کنند و بخش معدن در دو منطقه کماکان کمترین اهمیت اقتصادی را دارد. طبقه­ بندی JEL: R۱۲

کلیدواژه ها:

داده- ستانده دو منطقه ای ، تهران ، ضریب فزاینده ی تولید ، اشتغال ، درآمد