بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم فساد مالی و اداری بر آلودگی هوا در ایران؛ رویکرد خودرگرسیون با وقفه های توزیعی

تقریبا تمامی فعالیت­های اقتصادی بشر، به طور مستقیم و غیرمستقیم بر محیط­زیست و سیستم اکولوژیک تاثیر می­گذارد. فساد به دلایلی ازجمله سیستم قانون­گذاری ناکافی، دموکراسی ضعیف، نابرابری افراد در برابر قانون و عدم پاسخ­گویی مسئولین در بخش زیست­محیطی وجود دارد. به دلیل اهمیت نقش فساد در تخریب زیست­محیطی، در این پژهش تلاش شده است به بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم فساد بر انتشار CO۲ به عنوان یکی از شاخص­های آلودگی در کشور ایران پرداخته شود. به­همین منظور از داده­های سالانه ۱۳۹۴-۱۳۶۳ برای کشور ایران و با استفاده از روش خودرگرسیون با وقفه­های توزیعی (ARDL) استفاده شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل اثرات مستقیم حاکی از رابطه­ی مثبت و معنادار فساد با انتشار CO۲ در بلندمدت است و در مدل اثرات غیرمستقیم رابطه­ی فساد با درآمد سرانه (به­عنوان کانال واسطه) منفی و معنادار شده است. نکته­ی بارز در این پژوهش، سهم بالای اثرات مستقیم فساد بر آلودگی نسبت به اثرات غیرمستقیم است؛ لذا پیشنهاد می­شود مسئولان کشور با نظارت بیشتری به کنترل فساد بپردازند.

کلیدواژه ها:

فساد ، آلودگی ، روش خودرگرسیون با وقفه های توزیعی ، ایران