بررسی هیپوتیروئیدی در بیماران بتا تالاسمی دریافت کننده خون و تعیین ارتباط آن با میزان بار آهن و درمان آهن زدایی

چکیده سابقه و هدف تزریق خون به عنوان درمان حیات­بخش بیماری تالاسمی، عوارضی هم چون انباشته شدن آهن در غدد درون ریز را به­ دنبال دارد. در بدن هیچ راه دفع موثری برای آهن اضافی وجود ندارد، در نتیجه استفاده از شلاته­کننده­های آهن ضروری است. هدف این مطالعه، بررسی شیوع هیپوتیروئیدی و ارتباط آن با میزان بار آهن و نتایج MRI قلبی و کبدی [A۱] به عنوان روش نوین تشخیص رسوب آهن و درمان آهن­زدایی بود. مواد و روش ها این مطالعه مقطعی روی ۲۳۲ بیمار بتا تالاسمی ماژور و اینترمدیا درمانگاه تالاسمی بزرگسال تهران در سال ۱۴۰۰ که به روش نمونه­گیری آسان انتخاب شدند، [A۲] انجام شد. مقایسه سطح سرمی هورمون­های تیروئیدی و فریتین با آزمون­های کای دو، تی مستقل، من­ویتنی[A۳]  و کروسکال والیس، توسط نرم­افزار ۲۶ SPSS انجام شد. یافته ها شیوع هیپوتیروئیدی در بیماران با میانگین سنی ۰۲/۹ ± ۷۹/۴۰ سال، ۶/۲۷% به دست ­آمد و هیچ ارتباط معناداری میان ابتلا به هیپوتیروئیدی و فریتین و هم چنین رسوب آهن قلبی و کبدی یافت نشد. سطح هورمون TSH در مردان به طور معناداری بالاتر از زنان بود (۰۱/۰ p=). اکثر بیماران از داروهای آهن­زدای ترکیبی استفاده می­کردند ولی نوع دارو در هیچ­ یک از دو گروه بیمار تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری به نظر می رسد اضافه بار آهن در ابتلا به هیپوتیروئیدی موثر باشد اما لزوما موجب آن نمی­شود. علی­رغم درمان آهن­زدایی، این عارضه هنوز یکی از مشکلات اساسی است. پیشنهاد می­شود در مطالعه های بعدی میزان بار آهن و درمان آهن­زدایی، قبل و بعد از شروع کم­کاری تیروئید در نظر گرفته شود.