مدل سازی محلی میدان گرانی با استفاده از داده های ماهواره ای و روش کالوکیشن کمترین مربعات با رویکرد کووریانس بهبودیافته و ناحیه بندی در دریای عمان

دریای عمان، محل تلاقی دو صفحه تکتونیک اورآسیا و عربی و منطقه فرورانش مکران است. با وجود آن که اطلاع از رفتار و تغییرات محلی میدان گرانی، در مطالعه و مدل سازی ساختار پیچیده زمین ساختی در این محدوده از اهمیت بالایی برخوردار است، تاکنون کمتر به آن پرداخته شده است. در این پژوهش، از مشاهدات ماهواره ای SARAL/AltiKa استفاده شده است که به دلیل اندازه گیری در باند فرکانسی Ka، قدرت تفکیک مکانی و در نتیجه، دقت ارتفاعی بالاتری نسبت به دیگر ماموریت های ارتفاع سنجی ماهواره ای دارد. از طرف دیگر، در اکثر روش های مورد استفاده در مدل سازی میدان گرانی زمین، برای ساده سازی محاسبات، دو فرض ایستایی و همسانگردی میدان گرانی لحاظ می شود که این دو فرض به معنای عدم وابستگی تابع گرانی به تغییرات آزیموت و موقعیت مشاهدات و نقاط داخل میدان بوده که چنین فرضی، همواره برقرار نیست. در این تحقیق، از رویکرد کووریانس بهبودیافته برای افزایش دقت تعیین کووریانس و ایده ناحیه بندی، به عنوان راه حلی برای کاهش اثرات منفی فرض ایستایی و همسانگردی در مدل سازی محلی میدان گرانی استفاده شده است. نتایج این پژوهش در ۲۳۴ نقطه گرانی سنجی دریایی کنترل و مشخص شد که به کارگیری کووریانس بهبودیافته و ناحیه بندی، منجر به افزایش بیش از %۳۹ (۶/۱ میلی گال) دقت مدل سازی محلی میدان گرانی به روش کالوکیشن کمترین مربعات در دریای عمان می شود. دقت حاصل ازمدلسازی محلی، در بعضی نواحی منطقه، تا ۳/۱۱ درصد (۳۳/۰ میلی گال) بالاتر از مدل های جهانی گرانی است.

کلیدواژه ها:

مدل سازی محلی میدان گرانی ، ارتفاع سنجی ماهواره ای ، کالوکیشن کمترین مربعات ، کوویانس بهبودیافته ، ناحیه بندی