بررسی پیوند عضو با استفاده از سلول های بنیادی با رویکردی بر نظر امام خمینی(س)

تا چندی پیش تنها درمان بیمارانی که عضوشان را از دست می دادند پیوند عضو با استفاده از اعضای مصنوعی بود که با مشکلاتی جدی از قبیل کافی نبودن اهداکنندگان، پس زدگی، نیاز به استفاده طولانی مدت از داروهای خاص و مسائل دیگر همراه بود. طی چند دهه اخیر با کشف و بکارگیری سلول های بنیادی، در درمان بیماری های لاعلاج و پیوند اعضا، بافت و سلول در جهت ترمیم عضو آسیب دیده و درمان بسیاری از بیماری های بدخیم و خوش خیم، در عرصه علوم پزشکی انقلاب عظیمی به وجود آمده و در جهت پیوند اعضا و بافت هایی مانند قلب، کبد، مغز استخوان، قرنیه و ... پیشرفت هایی شده است، و این موفقیت ها در بیماران پیوندی همچنان ادامه دارد. مساله حرمت یا جواز استفاده از سلول های بنیادی، همچنین مالکیت انسان بر اعضا و سلول های خود و امکان یا عدم امکان خرید یا فروش اعضا و سلول های بنیادی از  جمله موضوعاتی است که موافقان و مخالفانی در حوزه های اخلاقی، مذهبی و حقوقی داشته است. اهمیت پیوند عضو و درمان بیماری های لاعلاج با استفاده از این فناوری و نجات جان یک انسان موجب شده تا علمای مذهبی و اخلاقی استفاده و حتی خرید و فروش آن را جایز بدانند. پژوهش حاضر بر آن است سلول های بنیادی را به صورت اجمالی و با روش پژوهشی تحلیلی از منظر فقهی حقوقی و مختصری از نظر اخلاقی مورد بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

سلول ، بنیادی ، پیوند ، عضو ، بافت