قاعده غرور و تدلیس در پرتو وحدت قواعد مسئولیت (برگرفته از نظر امام خمینی(س) در کتاب البیع)
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 309
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MATIN-14-57_007
تاریخ نمایه سازی: 26 آبان 1402
چکیده مقاله:
امام خمینی در کتابالبیع در بسیاری موارد تدلیس و غرور را در موارد اعمالآنها، امری واحد شمرده اند و روشن است که جهات مشترک متعددی میان خیار تدلیس وقاعده غرور وجود دارد و امام خمینی بر آنها تاکید داشته اند؛ با این حال، تمایزاتآنها نیز قابل بررسی بوده و در جهت شناختو استفاده بهتر از آنها کمک خواهد کرد. در بازشناسی تمایزات این دو تاسیس حقوقیبیان شده است که اعمال «قاعده غرور» مستلزم وجود ضرر است، در حالی که در «تدلیس»ممکن است ضرری وجود نداشته باشد؛ همچنین تدلیس موجب حق فسخ بوده و غرور موجب جبرانضرر است. از دیگر تمایزات، اختلاف در قصد فریب و حتی تفاوت در مبانی، بیان گردیدهاست و در نهایت می توان رابطه غرور و تدلیس را عموم و خصوص من وجه دانست. خصوصااین ویژگی آخر، موجب شده است با تاکید برموارد متعدد وحدت مصداقی این دو قاعده، ازاین ظرفیت در جهت حرکت در مسیر وحدت قواعد مسئولیت، گام برداریم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهراسادات میرهاشمی
استادیار گروه فقه و مبانی حقوق دانشگاه الزهرا(س)