واکاوی تجربه ی زیسته زنان فروشنده شاغل در مراکز خرید شهر تهران

این پژوهش درصدد است که تجربه ی زیسته زنان فروشنده شاغل در مراکز خرید جدید را شرح دهد و به دلالت های معنایی آن دست یابد. پاساژها و مال­ها طی سال­ های اخیر، در کلانشهرهایی همچون تهران گسترش یافته و اشکالی از فرهنگ مصرفی در جامعه و نیز، کار غیررسمی و زنانه شدن نیروی کار و چالش­های آن را به نمایش می­گذارند. پژوهش حاضر با روش نظریه زمینه­ای به انجام رسیده است. برای انتخاب نمونه­ها از روش نمونه­ گیری هدفمند با حداکثر تنوع و برای گردآوری داده­ ها از مصاحبه نیمه­ساخت یافته استفاده شده است. در نمونه پژوهش، ۳۰ نفر از زنان فروشنده شاغل در مراکز خرید مشارکت داشته ­اند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که زمینه ها و شرایط علی همچون خودگردانی اقتصادی، دسترسی آسان به شغل فروشندگی، زنانه بودن محیط کار، فرصتی برای دیده شدن و بازتعریف هویت زنانه در واکاوی تجربه زیسته زنان شاغل، نقش داشته اند. در این میان، نادیده گرفتن قوانین کار، بدن­ های کار شامل، بدن نمایشی (تحمیل کدهای پوششی و آرایشی و الگوی مدل - فروشنده) و بدن مراقبتی، خوشرویی تصنعی، و عقلانیت مشتری مداری به عنوان راهبردها و علاقه مندی به شغل فروشندگی به عنوان شرایط مداخله ­گر عمل می­کنند. بر اساس مطالعه ی حاضر، تجربه ی زیسته­ زنان فروشنده در مراکز خرید، تن دادن به فرودستی، شخصیت­ شناسی، و از خود بیگانگی را در پی داشته است. مقوله ی هسته نیز به «فروشندگی به مثابه بهره کشی»، دلالت دارد.

کلیدواژه ها:

مراکز خرید ، زنان فروشنده ، بهره کشی ، خوشرویی تصنعی