سنخ شناسی دینداری پسران ۱۷-۱۸ ساله در شهر صومعه سرا

مقاله حاضر بر اساس پژوهشی با رویکرد کیفی، به مطالعه دین­داری و دنیوی شدن در میان پسران ۱۸-۱۷ ساله در شهر صومعه سرا می­ پردازد. این مطالعه  در صدد آن است تا دریابد افراد چه تفسیری از دین دارند و سازوکار شکل ­­گیری دین­داری آنان چگونه است. هم­چنین، این مطالعه بر آن است تا به بازبینی دنیوی شدن در میان آنان بپردازد. برای انجام این مطالعه، از حوزه­ های نظری معاصر در جامعه ­شناسی دین و روش کدگذاری مضمونی استفاده شده است. چهارچوب مفهومی این مطالعه برگرفته از رویکردهای نظری رابرت بلا و مردیت مگوایر در حوزه دین است. داده­ های پژوهش با استفاده از تکنیک مصاحبه عمیق و نیمه ساخت ­یافته در میان پانزده نفر از جوانان - عمدتا دانش ­آموز- و با روش نمونه ­گیری در دسترس گردآوری شده است. یافته ­های پژوهش نشان دهنده آن است که بسیاری از دانش­ آموزان تفسیری شخصی از معنویت دارند و شکل دین­داری آن­ها به صورت رسمی نیست. هم­چنین، دنیوی شدن در میان آنان در دو سطح فریضه ­های عملی و سطح شناختی مشهود است.

کلیدواژه ها:

تجربه ­های دینی ، شکل­های دین­داری ، کردوکارهای دینی ، کدگذاری مضمونی