بهبود درجه خلوص اسلک واکس به روش تبلور کنترل شده از مذاب

روغن های روان کننده مستخرج از نفت خام حاوی مواد سنگین بسیاری هستند که مهمترین آنها مواد واکسی و پارافینی می باشند. عملیات حذف مواد پارافینی و واکس در فرآیند واکس زدایی انجام می پذیرد. اساس کار بر این است که مواد واکسی را با اضافه کردن حلال مناسب و سپس سرد کردن مخلوط به کریستال تبدیل می کنند و سپس کریستالهای تشکیل شده را به وسیله ی فیلتراسیون از روغن جدا می کنند. محصولات بدست آمده از واحد واکس زدایی عبارتند از روغن واکس زدایی شده و یک ماده واکسی که همراه آن مقداری روغن وجود دارد. وجود روغن در محصول واکس موجب محدود شدن کاربردهای واکس می شود. بنابراین مقدار روغن موجود در واکس تولید شده در فرایند واکس زدایی یک پارامتر مهم اقتصادی است که باید تا حد امکان کاهش یابد . بررسی تاثیر عوامل عملیاتی بر کاهش محتوای روغن به منظور افزایش تولید محصول واکس با خلوص بالاتر با بکارگیری روش تبلور از مذاب به منظور کاهش آسیب های ناشی از استفاده حلال، هدف اصلی تحقیق حاضر است . اساس روش تبلور از مذاب، استفاده از اختلاف نقاط ذوب مواد مختلف است به طوریکه با پایین آوردن دما زیر نقطه انجماد ماده واکسی و بالای نقاط انجماد ناخالصی ها مثل روغن ، خالص سازی صورت می گیرد. عامل اصلی رشد کریستال و جداسازی در این روش، کنترل دماست . در این پژوهش عملیات بهینه سازی فرآیند روغن زدایی بر مبنای حداقل سازی محتوای روغن موجود در واکس در نمونه های نفت ایرانی انجام شده است که موجب تعیین شرایط عملیاتی مناسب تر برای روغن زدایی از واکس در صنعت می گردد. تکنیک طراحی آزمایش (DOE) برای به حداقل رساندن مقدار روغن موجود در واکس تولید شده، انجام شده است . پارامترهای مورد بررسی در این پژوهش شامل نرخ سرمایش ، دمای نهایی سرمایش ، نرخ گرمایش و دمای نهایی گرمایش است . اثرات این عوامل به صورت کمی در سطح مناسب برای کاهش محتوای روغن تعیین شده است . مجموعه ای از ۲۸ آزمون با شرایط عملیاتی مختلف انجام شد. بالاترین درصد خلوص بدست آمده ۷/۹۶ است و مشخص شد که موثرترین پارامتر بر روی درصد خلوص پارافین واکس نهایی ، نرخ سرمایش است .

کلیدواژه ها:

پارافین واکس ، روغن زدایی ، محتوای روغن