بررسی مدیریت زمانبندی پروژههای ساخت با در نظر گرفتن تداخلات فضایی کارگاهی

مدیریت برنامه ریزی پروژه های ساختمانی یک جنبه حیاتی برای اطمینان از تکمیل موفقیت آمیزپروژه های ساختمانی است. این شامل هماهنگی و ترتیب فعالیت ها، منابع و ذینفعان مختلف برای دستیابیبه اهداف پروژه در چارچوب های زمانی مشخص است. با این حال، رویکردهای برنامه ریزی سنتی اغلبتعاملات فضایی را که در سایت های ساخت و ساز رخ می دهد نادیده می گیرند و منجر به ناکارآمدی وتاخیر می شود. فعل و انفعالات فضایی به روابط فیزیکی بین عناصر مختلف در یک سایت ساخت و ساز،مانند تجهیزات، مواد، کارگران و مناطق کاری اشاره دارد. این تعاملات می تواند به طور قابل توجهی بر زمانبندی پروژه تاثیر بگذارد و باید برای بهینه سازی استفاده از منابع، به حداقل رساندن تضادها و افزایش بهرهوری کلی به دقت در نظر گرفته شود. با تجزیه و تحلیل الگوهای جریان و مسافت طی شده توسط مواد بااستفاده از ابزارهایی مانند شبیهسازی رویداد گسسته مدیران پروژه میتوانند فرصتهای بهبود را شناساییکرده و استراتژیهایی مانند سازماندهی مجدد مناطق کاری یا تنظیم برنامه های تحویل را اجرا کنند. علاوهبر این، در نظر گرفتن تعاملات فضایی نیز شامل هماهنگی موثر فعالیت های نیروی کار است. با گنجاندناطلاعات مکانی در فرآیند زمانبندی، مدیران پروژه میتوانند برخوردهای احتمالی را شناسایی کرده و توالیکار یا تخصیص منابع را برای به حداقل رساندن تداخل و افزایش همکاری تنظیم کنند. در این پژوهش براساس مطالعات انجام شده، مدیریت زمانبندی پروژههای ساخت با در نظر گرفتن تداخلات فضایی موردبررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

زمانبندی ، فضای کاری ، تداخلات فضایی کارگاه ، صنعت ساخت ، شبیهسازی رویداد گسسته