تحلیل و تاثیر محتوایی لمعات فخرالدین عراقی از سوانح العشاق غزالی (براساس بینامتنیت ضمنی در نظریه ی ژرار ژنت )

نظریه بینامتنیت یکی از رویکردهای نوین در خوانش و نقد متون است . این نظریه ابتدا از نشانه شناسی فردیناند دوسوسور مایه گرفت و به بررسی روابط موجود در بین متون می پرداخت . زیرا در هر متنی اشاراتی به آثار پیش از آن وجود دارد؛ به بیان دیگر، متون جدید زاییده متن های پیش از خود هستند. در میان نظریه پردازان حوزهی بینامتنیت ژرار ژنت چهرهی شاخصی است . ژنت نظریه بینامتنیت را به کمال خود رسانده است . او بینامتنیت را به سه دسته تقسیم می کند که در سه شکل صریح و اعلام شده، غیرصریح و ضمنی می تواند یک متن را با متن دیگر، بررسی کند. در این مقاله ابتدا نمونه هایی از متن سوانح و لمعات را ذکر کرده و سپس به خوانش بینامتنی براساس نظریه بینامتنیت ژنت در شاخه ی بینامتنیت ضمنی می پردازیم . در این بررسی ، همراه با نمونه ، تحلیل کاربردی و بیان تشابهات و تفاوتهای مطرح شده میان دو متن ارائه شده است . در نتیجه ی مطالعه ی بینامتنی این آثار، روشن شد که : این دو متن در خوانش همدیگر موثراند؛ هر سه به موضوع واحد »عشق « اختصاص داده شدهاند؛ چند آوایی هستند و ازآثار متقدم در محتوا به میزان قابل توجهی تاثیر پذیرفته اند. به گونه ای که این آثار در فهم و خوانش همدیگر موثرند و مکمل و لازم و ملزوم هم هستند.

کلیدواژه ها:

احمد غزالی ، فخرالدین عراقی ، سوانح العشاق ، لمعات ، بینامتنیت ژرار ژنت .