بررسی آثار و نتایج تربیتی استعارههای تمثیلی و امثال سائره قران کریم در سرودههای اقبال لاهوری

محمد اقبال لاهوری، شاعر بزرگ فارسیگوی معاصر پاکستان است. توانمندی و مهارت سخنوری در سایه انس و الفت با قرآنمجید به سرودههای او لطافت و معنویتی خاص بخشیده است. اقبال در سرودههای خود از آیات قرآن به شیوههای گوناگون استفادهکرده است و در اشعار تعلیمی خود از آرایه تمثیل بهره برده است. تمثیل و استعاره از مباحث لطیف و بارز قرآن کریم و شاهدیبر اعجاز بلاغی آن است. خداوند در قرآن برای اینکه اکثریت مردم بعضی از مطالب عقلی را درک کنند و به کنه مطلب آن پیببرند با ذکر مثال و همراه با تمثیلی که جنبه محسوس دارد، مطالبی را بیان نموده و ماهیت امور بر همگان آشکار ساخته است.نویسنده در این پژوهش، به شیوه توصیفی- تطبیقی و ابزار کتابخانهای به بررسی آثار و نتایج تربیتی استعارههای تمثیلی قرآنپرداخته و با سرودههای اقبال لاهوری مقایسه نموده است. با بررسی ابیات و سرودههای اقبال لاهوری این نتایج حاصل گردید کهاقبال برای بیان مضامین تعلیمی و تربیتی خود از آیات قرآن به شیوه تمثیل بهره برده است که این امر بیانگر عقاید و نظرات ومطالب روحانی و عقاید دینی و تربیتی اوست.

کلیدواژه ها:

قران ، استعارههای تمثیلی ، تمثیل ، اقبال لاهوری ، نقش تربیتی.