بهبود رشد و عملکرد میوه هندوانه با استفاده از قارچ مایکوریزا و سالیسیلیک اسید در رژیم های مختلف آبیاری
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 241
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPP-13-3_007
تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1402
چکیده مقاله:
در مناطق خشک و نیمه خشک، کمبود آب اصلی ترین محدودیت در تولید محصولات کشاورزی است. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر قارچ مایکوریزا و سالیسیلیک اسید بر عملکرد و کیفیت هندوانه تحت تنش خشکی بود. برای این منظور آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل با سه تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و به صورت تجزیه مرکب طی دو سال انجام شد. تیمار آبیاری در سه سطح۱۰۰%، ۸۰% و ۶۰% نیاز آبی به عنوان عامل اصلی در کرت های اصلی قرار گرفتند. تیمار قارچ مایکوریزا در دو سطح بدون کاربرد و مخلوط با خاک زراعی (مقدار ۲۰ گرم در هر مترمربع) به همراه تیمار سالیسیلیک اسید به شکل محلول پاشی در سه سطح (صفر، ۵۰ و ۱۰۰ میلی گرم بر لیتر) به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار گرفتند. بیشترین مقدار پرولین و آنزیم های پراکسیداز و کاتالاز در تیمار آبیاری ۶۰% ثبت شد. در بررسی اثرات متقابل تیمار آبیاری و سالیسیلیک اسید مشخص شد، با افزایش تنش خشکی میزان نشت یونی به طور معنی داری افزایش یافت، ولی صرف نظر از تیمار آبیاری با کاربرد سالیسیلیک اسید مقدار نشت یونی کاهش یافت. کمترین میزان نشت یونی در تیمار ۱۰۰ میلی گرم بر لیتر سالیسیلیک اسید در هر سه تیمار آبیاری ثبت شد، با استفاده از قارچ مایکوریزا میزان نشت یونی به طور معنی داری کاهش یافت. بیشترین و کمترین مقدار مواد جامد محلول کل به ترتیب در تیمار آبیاری ۸۰% و ۱۰۰% ثبت شد. بیشترین مقدار مواد جامد محلول با کاربرد قارچ مایکوریزا به دست آمد که نسبت به عدم کاربرد آن ۸/۸۸ % فزایش نشان داد. تیمارهای ۵۰ و ۱۰۰ میلی گرم بر لیتر سالیسلیک اسید به ترتیب به طور معنی داری باعث افزایش ۶/۷۰% و ۱۱/۲% مواد جامد محلول کل نسبت به شاهد شد. کمترین مقدار عملکرد در ترکیب تیمار آبیاری ۶۰% و عدم کاربرد قارچ مایکوریزا به دست آمد که نسبت به شاهد ۵۱/۵۶% کاهش نشان داد. بر اساس نتایج مشخص شد که صرف نظر از تیمار آبیاری، کاربرد قارچ مایکوریزا موجب افزایش معنی داری عملکرد نسبت به عدم کاربرد آن شد، به طوری که بیشترین میزان عملکرد در ترکیب تیمار آبیاری ۱۰۰% و کاربرد قارچ مایکوریزا به دست آمد که نسبت به شاهد فاقد مایکوریزا، ۲/۰۹% درصد افزایش نشان داد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که در شرایط کمبود آب با استفاده از قارچ مایکوریزا به عنوان کود زیستی و سالیسیلیک اسید به عنوان یک تنظیم کننده رشد گیاهی می توان اثرات مخرب تنش خشکی را کاهش داد و به عنوان یک راهکار در مناطق تولید هندوانه به منظور افزایش عملکرد و کیفیت هندوانه توصیه نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین نستری نصرآبادی
University of Torbat-e Jam
سید فرهاد صابرعلی
University of Torbat-e Jam
زهرا شیرمحمدی علی اکبرخانی
University of Torbat-e Jam
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :