بررسی اثرات غلظت های مختلف مولیبدن بر رشد و برخی ویژگی های بیوشیمیایی گیاه بومادران (Achillea millefolium L.)

گیاهان برای رشد و نمو خود به عناصر غذایی ضروری نیاز دارند. مدیریت تغذیه عناصر غذایی می­تواند بر تولید و کیفیت گیاهان دارویی و معطر، موثر باشد. مولیبدن، عنصری کم­مصرف است که نقش مهمی در سیستم­های آنزیمی گیاهان دارند. همچنین در زمره فلزات سنگین محسوب می­شود که مقادیر مازادش بر گیاه تنش­زا است. در این پژوهش اثر تیمار مولیبدن سطوح (صفر، ۰۱/۰، ۱/۰ و ۱ میکرومولار)، در قالب طرح آماری کاملا تصادفی، بر شاخص­های بیوشیمیایی و مورفولوژیک گیاه دارویی بومادران (Achillea millefolium L.)، در محیط­کشت هیدروپونیک، مورد بررسی قرار گرفت. بررسی نتایج نشان داد که غلظت­های ۰۱/۰ و ۱/۰ میکرومولار مولیبدن، نسبت به شاهد، اثرات مثبتی بر اکثر شاخص­های بیوشیمیایی از جمله مقدار کلروفیل، کاروتنوئید، آنتوسیانین، کربوهیدرات محلول و پروتئین و شاخص­های رشد از جمله سطح برگ، وزن خشک ریشه و بخش هوایی گیاه داشت. درحالیکه، غلظت ۱ میکرومولار مولیبدن، بر کربوهیدرات محلول و وزن خشک ریشه، اثر منفی داشت. همچنین، با افزایش سطوح مولیبدن، غلظت عنصر مولیبدن در ریشه و اندام هوایی نیز افزایش یافت، در حالیکه غلظت عنصر مس در این اندام­ها کاهش یافت، که نشان­دهنده اثر آنتاگونیستی این دو عنصر است. همچنین ترکیبات فنلی این گیاه در پاسخ به تیمار ۱/۰ میکرومولار مولیبدن به طور چشمگیری افزایش یافت. بنابراین به نظر می­رسد بهترین سطح مولیبدن برای رشد گیاه و تولید ترکیبات فنلی، سطح ۱/۰ میکرومولار مولیبدن است.

کلیدواژه ها:

Achillea millefolium ، Molybdenum ، Physiological characteristic ، بومادران ، شاخص فیزیولوژیک ، مولیبدن