تاثیر تمرینات هوازی و مصرف استراگل بر سطوح پلاسمایی IL-۶، TNF-α و IL-۱۰ متعاقب انفارکتوس قلبی در رت های ویستار نر

زمینه و اهداف: ترکیب گیاهی استراگل و تمرین هوازی ممکن است اثرات مثبت مضاعفی بر فرآیند التهاب پس از آنفارکتوس قلبی (MI) داشته باشند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات هوازی و مصرف استراگل بر سطوح پلاسمایی IL-۶، TNF-α و IL-۱۰ متعاقب MI در رت های ویستار نر انجام شد. روش بررسی: رت های نر نژاد ویستار تحت عمل جراحی بستن شریان کرونری قرار گرفتند و سپس توسط الکتروکاردیوگرافی ایجاد MI تایید شد. ۳۲ راس رت نر (با سن ۱۰-۸ هفته) به طور تصادفی به ۴ گروه تقسیم شدند و پروتکل تمرین هوازی را به مدت ۶ هفته و هر هفته ۳ جلسه انجام دادند. گروه مصرف استراگل و گروه ترکیبی روزانه ۹.۵۸ میکرولیتر قطره استراگل دریافت می کردند. داده ها توسط آزمون آنکوای یک طرفه و آزمون بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: هیچ یک از مداخلات تاثیر معنی داری بر فاکتوری های IL-۱۰ و TNF-α نداشتند. اما بین میانگین تعدیل شده IL-۶ گروه های پژوهش تفاوت معنی داری وجود داشت (۰.۰۰۳=p). تمرین هوازی و مصرف استراگل به صورت جداگانه تاثیر معنی داری بر IL-۶ نداشت. در حالی که مداخله ترکیبی این دو به طور معنی داری موجب کاهش IL-۶ متعاقب MI در رت ها شد (۰.۰۰۳=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد که تمرین هوازی و مصرف قطره استراگل ترکیبی است که می تواند وضعیت التهابی را پس از MI بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

Aerobic Exercises ، Herbal Medicine ، IL-۶ ، IL-۱۰ ، TNF-alpha ، Myocardial Infarction ، تمرین هوازی ، طب گیاهی ، IL-۶ ، IL-۱۰ ، TNF-α ، آنفارکتوس قلبی