بررسی رابطه رفتار بدون خشونت معلمان با پشرفت تحصیلی دانش اموزان

محیط و موسسات آموزشی در سطوح مختلف کودکستان ، دبستان ، دبیرستان و دانشگاه از عواملی هستند که تاثیر اساسی دربهداشت روان افراد دارند. کار آموزش و پرورش در آموزشگاه ها در واقع دنباله ی کار پرورش شخصیت افراد در محیط خانواده است.کودکان در محیط آموزشگاه ها یاد می گیرند که چگونه رفتار اجتماعی داشته باشند و نقش خود را در اجتماع ایفا کنند. این محیطمی تواند ارتباط درستی با کودک برقرار کند و او را آماده پذیرش مسئولیت تصمیم گیری و حل مسائل زندگی سازد. معلم به عنوانیکی از ارکان مهم و تاثیرگذار در نظام آموزشی هر جامعه مطرح است و نقش آن بر روند آموزشی دانش آموزان بر کسی پوشیدهنیست. دانش آموزان، به ویژه آنان که در مقاطع ابتدایی تحصیل می کنند، بر اثر عوامل مختلفی در معرض رفتارهای خشونت آمیزقرار می گیرند و این رفتارها در روند یادگیری آنان تاثیرات بدی می گذارد. یک معلم موفق باید بتواند این رفتار را در دانش آموزانبا استفاده از روش های مناسب کنترل کند تا موجبات پیشرفت تحصیلی و موفقیت فراگیران را فراهم آورد. بخشی از این خشونتها و پرخاشگری ها ناشی از فرهنگ حاکم بر مدرسه است تا آنجا که معلمان در برخی موارد به منظور مطالعه بیشتر دانش آموزانیا اصلاح رفتار آنان خود را مجاز به تنبیه و پرخاشگری علیه آنان می دانند این در حالی است که هرگونه خشونتی علیه کودکانتوجیه پذیر نیست و باید از آن پیشگیری کرد.

کلیدواژه ها:

ارتباط ، پرخاشگری ، افت تحصیلی