بررسی رابطه سبک های دلبستگی و مهارت های ارتباطی با پرخاشگری در دانش آموزان

نوجوانی دوره گذر از کودکی به بزرگسالی، همراه با تغییرات اجتماعی، روان شناختی، رفتاری و فیزکی است. این تغییرات بههمراه زمینه های فرهنگی، اجتماعی و خانوادگی نوجوانان می تواند منجر به بروز مشکلات اجتماعی از جمله انحافات اجتماعیو پرخاشگری شود نتایج نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان موثر بوده است. نتایجدرباره زیر مقیاس های پرخاشگری نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی در ابعاد خشم و عصبیت، تهاجم و توهین ولجاجت و کینه توزی نیز موثر بوده است. میزان سبک دلبستگی ایمن نوجوانان دارای بیشترین فراوانی و سبک دلبستگیاجتنابی کمترین فراوانی را دارا بودند. کیفیت دلبستگی فرد می تواند نوع ارتباطات وی را در آینده و همچنین میزان رشد،سلامت، چگونگی مقابله با تنیدگی ها و هیجانات، استقلال و عدم وابستگی و همچنین ابتلا به اختلالات روانی را پیش بینی کند.روابط و نقش پیش بین متغیر های سبک های دلبستگی و خود کنترلی در هیجان خشم دانش آموزان، پیشنهاد می شودبرنامه های آموزشی ویژه ای در اختیار متخصصان فعال در حوزه ی آموزش و پرورش و هم چنین خانواده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، دلبستگی ، مهارت ارتباطی