تاثیر مشاوره و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر میزان تاب آوری، انعطاف پذیری شناختی و رضایت از زندگی در زنان متاهل

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر تاثیر مشاوره و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان تاب آوری، انعطاف پذیری شناختی و رضایت از زندگی در زنان متاهل بود. روش: روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با کنترل بود. جامعه آماری را کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی منطقه ۵ در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند که در نیمسال اول سال ۱۴۰۱ برای دریافت خدمات درمانی به این مراکز مراجعه کردند.تعداد تعداد ۳۰ نفر به عنوان حجم نمونه به صورت هدفمند انتخاب و سپس بصورت تصادفی ساده (قرعه کشی) در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل خلاصه پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (برگرفته از کتاب هنرپروران و همکاران، ۱۳۹۳؛ ایزدی و عابدی، ۱۳۹۳)، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (۱۹۷۹)، انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰) و رضایت از زندگی داینر (۱۹۸۵) بود. برای تجزیه و تحلیل داده های آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مشاوره و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان تاب آوری، انعطاف پذیری شناختی و رضایت از زندگی در زنان متاهل اثربخش است. که با توجه به شدت اثر، مشاوره و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری شناختی تاثیر بیشتری نسبت به تاب آوری و رضایت از زندگی در زنان متاهل دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج از جهت ارتقاء تاب آوری، انعطاف پذیری شناختی و رضایت از زندگی در زنان متاهل می توان از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بهره برد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، تاب آوری ، انعطاف پذیری شناختی ، رضایت از زندگی